Ένα χαμόγελο... δεν κοστίζει τίποτα

"Γελούσα προς αυτούς, και δεν πίστευαν· και δεν άφηναν να πέσει η φαιδρότητα του προσώπου μου". Ιώβ 29:24.

Είχα να δώσω εξετάσεις σε κάποιο μάθημα και έτσι βρέθηκα ανάμεσα σε άλλους φοιτητές. Όταν άρχισε η  στρεσογόνος διαδικασία, η υπεύθυνη των εξετάσεων φρόντισε να την κάνει ακόμη χειρότερη. Με μία επιτακτική φωνή ζητούσε να κάνουμε ένα σωρό τις τσάντες μας σε μία γωνία... Μάλιστα, πάντα υπάρχει ο φόβος της αντιγραφής, ακόμη και στους σοβαρούς ανθρώπους.

Αρνήθηκα και η υπεύθυνη των εξετάσεων δεν με είδε  με καλό μάτι. Καθώς οι εξηγήσεις μου δεν την έπεισαν, αναγκάστηκα να υποχωρήσω. Μάλλον το γεγονός δεν θα μου έβγαινε σε καλό.

 Ωστόσο, η έκπληξή μου ήταν μεγάλη όταν, παραδίδοντας το γραπτό μου, βρέθηκα απέναντι στο χαμογελαστό πρόσωπο της υπεύθυνης των εξετάσεων. Ενστικτωδώς, ανταπέδωσα. Ρώτησα κάποιους καθηγητές κάτι, μου απάντησε χαμογελώντας η υπεύθυνη. Το αποκορύφωμα ήταν να με ξαναβρεί στην έξοδο και να μου ευχηθεί καλό καλοκαίρι!

Γιατί το σχολιάζω; Γιατί το χαμόγελο κερδίζει τελικά τους ανθρώπους και δημιουργεί γέφυρες. Αλλάζει τις διαθέσεις και τις γνώμες.  Η καθηγήτρια δεν είχε λόγο να μου χαμογελάσει, και, επιπλέον, ήταν από θέση ισχύος. Αλλά το έκανε, και έκανε και μένα να τη δω αλλιώς. Ο Αλμπέρτ Καμύ είχε πει: "Ένα χαμόγελο δεν κοστίζει τίποτα και παράγει πολλά. Πλουτίζει εκείνους που το εισπράττουν, χωρίς να φτωχαίνει εκείνον που το δίνει". 

Αυτό το μήνυμα δεν περιέχει "μεγάλο" πνευματικό βάθος. Ωστόσο, υπογραμμίζει  την ευγένεια, τη γενναιοδωρία, την επιείκεια, την καλοσύνη, που εκπέμπει ένα χαμόγελο.  Και αυτές είναι βιβλικές αξίες. Κάποιες φορές βλέπουμε χριστιανούς που έχουν ξεχάσει να χαμογελούν. Μπορεί να είναι και νέοι, οι οποίοι θα έπρεπε να είναι πιο γενναιόδωροι. Ένα ύφος επιτηδευμένο, μία ματιά απόμακρη, ένα σφικτό πρόσωπο, δεν προδιαθέτει τον άλλο. Η ομορφιά του χαμόγελού μας μπορεί να γίνει ένα κλειδί για τις πονεμένες καρδιές των ανθρώπων έξω και των αδελφών μας επίσης. Και είναι κάτι που ωφελεί και εμάς τους ίδιους, πέρα από τις σχέσεις μας.