Πώς μπορεί κανείς να είναι δίκαιος μπροστά στο Θεό;

"Πώς θα δικαιωθεί ο άνθρωπος μπροστά στο Θεό;" Ιώβ 9:2  (www.theword.gr)

Ο Ιώβ, μέσα από τις δοκιμασίες και τις μεγάλες θλίψεις που αντιμετωπίζει, είναι καταθλιμμένος: έχασε όλα του τα υπάρχοντα, τα παιδιά του και τώρα βασανίζεται και υποφέρει από μια δερματική αρρώστια. Οι φίλοι του που ήρθαν να τον παρηγορήσουν τον πνίγουν με ατελείωτους μονολόγους, προσπαθώντας να του δείξουν ότι ο λόγος που υποφέρει είναι ότι έχει διαπράξει κάποια αμαρτία. Στην πραγματικότητα,  η όλη συμπεριφορά του δεν ήταν παρά παραδειγματική και σωστή.

Όταν υποφέρω, όταν το μέλλον μου είναι σκοτεινό και δύσβατο, όταν φτάνω κάποια στιγμή να αντιμετωπίσω το δικό μου θάνατο, τότε ένα πλήθος ερωτηματικών κατακλύζουν τον εσωτερικό μου κόσμο. Φυσικά συλλογίζομαι τη θλίψη και τον πόνο, και ίσως πολύ περισσότερο την αιτία αυτής της θλίψης. 

                                                                            

Ένας από τους φίλους του τού είπε: "Αν εσύ ζητούσες τον Θεό... αν ήσουν καθαρός και ευθύς, βέβαια, τώρα θα σηκωνόταν για σένα, και η κατοικία της δικαιοσύνης σου θα ευτυχούσε...Ο Θεός δεν θα απορρίψει τον άμεμπτο". Ιώβ 8: 5-6,20. Όμως, ο Ιώβ ξέρει ότι δεν είναι εκεί ακριβώς το πρόβλημα και απαντά: "Αληθινά, ξέρω ότι έτσι έχει το πράγμα, αλλά, πώς θα δικαιωθεί ο άνθρωπος μπροστά στο Θεό;"

Εδώ τίθεται και το ουσιαστικό ερώτημα. Πώς είναι δυνατόν να μην έχει κάποιος βάρος στη συνείδησή του; Πώς γίνεται να μην αισθάνεται ενοχή και ντροπή; Το ερώτημα αυτό έμελλε να απαντηθεί μετά τον ερχομό του Ιησού Χριστού: η δικαιοσύνη, ο καθαρισμός της συνείδησης από την αμαρτία, η ηθική αποκατάσταση που ψάχνω, προσφέρεται μόνο από το Θεό. Είναι Εκείνος που τη δίνει δωρεάν σε καθέναν που αναγνωρίζει την αμαρτωλότητά του, μετανοεί για το παρελθόν και με πίστη στρέφεται στο Θεό να βρει δικαίωση. "Κατά χάρη είστε σωσμένοι, διαμέσου της πίστης, και αυτό δεν είναι από σας, είναι δώρο του Θεού..." Εφεσίους 2: 8.

Είναι επειδή ο Ιησούς Χριστός πέθανε και αναστήθηκε για χάρη μου που ο Θεός με ανακηρύσσει δίκαιο και μου ανοίγει τις πόρτες του ουρανού! Όχι γιατί εγώ είμαι δίκαιος, ποιος θα μπορούσε άλλωστε, αλλά γιατί ο Σωτήρας Χριστός έφερε επάνω Του την τιμωρία για όλα μου τα λάθη και τις αμαρτίες.

                                                                  

Σκέψη: Κύριε, σου ζητώ να σηκώσεις από πάνω μου   

            κάθε βάρος ενοχής που μάταια προσπαθώ να

           αποδιώξω από τη σκέψη και την καρδιά μου.

           Εσύ ήδη με έχεις συγχωρήσει όταν ο Χριστός 

           πέθαινε στη θέση μου. Σ ' ευχαριστώ.