Πίστεψε και υπάκουσε

"Φέρε ξανά το πλοίο στα βαθιά και ρίξτε τα δίχτυα σας για να ψαρέψετε. Και ο Σίμωνας, απαντώντας, του είπε: Κύριε, ολόκληρη τη νύχτα, παρόλο που κοπιάσαμε, δεν πιάσαμε τίποτε, αλλ' όμως, στηριζόμενος στο λόγο σου, θα ρίξω το δίχτυ. Και όταν το έκαναν αυτό συνέκλεισαν ένα μεγάλο πλήθος απ΄ψάρια, και το δίχτυ τους σχιζόταν". Λουκάς 5: 5-6.

Η δύναμη του Θεού και η εξουσία Του είναι απόλυτες. Όταν ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν, με μια σοφία που η επιστήμη των ανθρώπων δεν μπορεί ακόμη να κατανοήσει και να εξιχνιάσει ακριβώς, όλα έγιναν σύμφωνα το λόγο Του. Στο ψαλμό 33 διαβάζουμε: "Με το λόγο του Κυρίου έγιναν οι ουρανοί, και με την πνοή του στόματος του ολόκληρη η στρατιά τους...Αυτός είπε, και έγινε, αυτός προσέταξε, και στερεώθηκε".  Ο Κύριος προστάζει και το σύμπαν ολόκληρο υπακούει στη θέληση Του, αλλά τι γίνεται με εμάς; Πολλές φορές οι πράξεις υπακοής που ο Θεός μάς καλεί να κάνουμε δεν συμφωνούν με τη λογική και τη θέλησή μας. Τι γίνεται στη συγκεκριμένη περίπτωση; Πόσο εύκολο είναι να παραμερίσουμε τα πιστεύω μας, τις αποφάσεις μας, τον ίδιο μας τον εγωισμό προκειμένου να υποταχθούμε στις εντολές ή την οδηγία που με αγάπη ο Θεός μας δίνει;

Ο Σίμωνας Πέτρος και οι φίλοι του έχουν μόλις γυρίσει από μια νύχτα ψαρέματος και πλένουν τα δίχτυα, κουρασμένοι και απογοητευμένοι φαντάζομαι, αφού τίποτα δεν κατάφεραν να πιάσουν εκείνο το βράδυ. Ο Χριστός, αφού δίδαξε τα πλήθη, του λέει να ξαναφέρει το πλοίο στη θάλασσα και να ξαναρίξει τα δίχτυα του για να ψαρέψει. Νομίζω ότι όχι μόνο ο Πέτρος αλλά και όλοι εμείς θα βρίσκαμε το λόγο του Χριστού παράλογο και θα κάναμε τις ακόλουθες σκέψεις: "Γιατί να ξαναρίξω τα δίχτυα; Γιατί να ξαναμπώ στον κόπο, ειδικά τώρα που είναι μέρα και δεν είναι η πιο κατάλληλη ώρα για να πάει κανείς για ψάρεμα; Τι μπορεί να έχει αλλάξει από χθες έως σήμερα το πρωί; Υπάρχει λόγος να ξαναμπώ σε μια τέτοια ταλαιπωρία;"

Ο Πέτρος είναι εξαιρετικός στο βαθμό που λέει τα πράγματα όπως είναι, και απ' την άλλη, στη διάθεση της καρδιάς του να παραμερίσει τη λογική και την προηγούμενη εμπειρία του για να κάνει αυτό που ο Χριστός τού είπε. Στηρίχτηκε μόνο στο λόγο του Χριστού, έχοντας ίσως μια δειλή πίστη και μη γνωρίζοντας εκ των προτέρων τα αποτελέσματα της υπακοής του στην εντολή Του. 

Όταν  ο Θεός μάς καλεί να κάνουμε κάτι, σε οποιοδήποτε τομέα της ζωής μας, θα ήταν σοφό να μιμηθούμε τη στάση του Πέτρου. Δεν χρειάζεται να προτάσσουμε τα δικά μας επιχειρήματα, ούτε να λειτουργούμε με μια εγωιστική στάση του τύπου: " Εγώ ξέρω καλύτερα". Η υπακοή στο Θεό δεν είναι μια υπακοή που βασίζεται στο πώς αισθανόμαστε. Δεν βασίζεται πολύ περισσότερο στην εμπειρία μας ή στις διαμορφωμένες συνθήκες. Η υπακοή στο Θεό είναι μια υπακοή που στηρίζεται απόλυτα στο Λόγο του Θεού και λαμβάνει μόνο υπόψη ποιος είναι εκείνος που μιλά, ποια είναι η δύναμη και η εξουσία Του. Εκείνος ας μας βοηθήσει να πραγματοποιήσουμε το θέλημα Του στη ζωή μας κάθε μέρα και εμείς, από την πλευρά μας, ας δείξουμε μια ταπεινή καρδιά που επιθυμεί να υπακούσει στο λόγο του Θεού, ακόμη και αν δεν συμφωνεί.