Μια μεγάλη πίστη

"Κύριε, δεν είμαι άξιος να μπεις κάτω από τη στέγη μου, αλλά, μονάχα πες ένα λόγο, και ο δούλος μου θα γιατρευτεί... Και ο Ιησούς είπε στον εκατόνταρχο: Πήγαινε, και όπως πίστεψες ας γίνει σε σένα. Και ο δούλος του γιατρεύτηκε την ίδια εκείνη ώρα". 

Ματθαίος 8: 8,13

Ο Ιησούς μπαίνει στην Καπερναούμ, ένα χωριό όπου είχε ήδη κάνει πολλά θαύματα. Παρ' όλα αυτά οι κάτοικοι παρέμειναν αδιάφοροι στην αγάπη και το μεγαλείο του Χριστού. Ένας ξένος που μένει σ' αυτό το χωριό, ρωμαίος εκατόνταρχος, φαίνεται ότι είχε ακούσει για το Χριστό και αναγνώρισε στο πρόσωπο Του τον απεσταλμένο του Θεού. Αν και είναι ανώτερος στρατιωτικός, το επάγγελμά του δεν τον έχει σκληρύνει διότι δείχνει ευαισθησία στην αρρώστια και τον πόνο του υπηρέτη του. Αυτός είναι και ο λόγος που απευθύνεται στον Ιησού Χριστό ζητώντας με εμπιστοσύνη και ταπείνωση τη βοήθειά Του.

Αυτό που εντυπωσιάζει δεν είναι τόσο ότι ζητά την επέμβαση του Χριστού ώστε να θεραπευτεί ο δούλος του. Θα μπορούσαμε να πούμε ίσως ότι δεν είχε τίποτα να χάσει με το κάλεσμα αυτό. Μα δεν είναι έτσι! Ο εκατόνταρχος έχει πλήρη επίγνωση της δύναμης και της εξουσίας που έχει το πρόσωπο στο οποίο απευθύνεται. Είναι πεπεισμένος, αν κρίνουμε απ' τα λόγια του, ότι ο Χριστός έχει την εξουσία με έναν απλό λόγο Του να κινητοποιήσει όλη τη θεϊκή δύναμη προκειμένου να γιατρέψει το δούλο του. Και αυτός ο άνθρωπος της πίστης εισακούεται και εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο δούλος του γίνεται καλά. " Πήγαινε, και όπως πίστεψες ας γίνει σε σένα". Πράγματι, η θεϊκή απάντηση ανταποκρίνεται στο μέτρο της πίστης του εκατόνταρχου.

Άραγε εμείς, όταν καλούμε το Χριστό να απαντήσει στις δικές μας τις ανάγκες, πώς Τον πλησιάζουμε; Μήπως δειλιάζουμε σκεπτόμενοι ότι δεν θα ενδιαφερθεί για το αίτημά μας; Μήπως αμφιβάλουμε για την εξουσία και τη δύναμή Του να επεμβαίνει και να δίνει λύσεις στα θέματά μας; Μήπως άλλες φορές είμαστε δίγνωμοι και με την ίδια μας την προσευχή εκφράζουμε απιστία, έλλειψη εμπιστοσύνης, παραίτηση και απογοήτευση; 

Πόσο διαφορετικά θα ήταν αν πραγματικά τιμούσαμε το Θεό με την πίστη μας και, όπως αυτός ο εκατόνταρχος, είχαμε τη βεβαιότητα να πούμε: " Πες ένα λόγο μονάχα...". Αν αποτυγχάνουμε πολλές φορές να δούμε τα αποτελέσματα των επικλήσεων και των προσευχών μας στο Θεό, δεν είναι γιατί ο Θεός έχει αλλάξει. Φταίει η απιστία μας και η έλλειψη βεβαιότητας ότι Εκείνος όχι μόνο ακούει αλλά "θα κάνει παραπάνω από όλα όσα ζητάμε ή αντιλαμβανόμαστε με το νου", Εφεσίους 3: 20.

                                  Μη ξεχνάς ότι ο Θεός έχει ανάγκη την πίστη σου γιατί 

                                  μ' αυτήν φανερώνεις την εντύπωση που έχεις σχηματίσει

                                  για το χαρακτήρα Του.