Η ασκήμια μας φαίνεται

«Κανένα κτίσμα δεν είναι αφανές μπροστά του, αλλά όλα είναι γυμνά και εκτεθειμένα στα μάτια του, προς τον οποίο έχουμε να δώσουμε λόγο». Εβραίους 4:13
(www.theword.gr)

Χαζεύοντας καμιά φορά περιοδικά δεν μπορώ να μη θαυμάσω. Τόσοι όμορφοι, διάσημοι ή ελκυστικοί με τον τρόπο τους άνθρωποι ποζάρουν στις σελίδες τους. Θέλουν να τους δουν,  να μιλούν γι’ αυτούς. Οι φωτογράφοι λαχανιασμένοι τρέχουν πίσω από τους σταρς, οι οποίοι φιγουράρουν, όχι πάντα με ευχαρίστηση για να είμαστε ειλικρινείς, στις πλούσιες σελίδες τους. Και εμείς τους θαυμάζουμε και  συχνά τους ζηλεύουμε.

Εμείς, από την πλευρά μας, θα τρέξουμε στο Facebook για να μοιραστούμε τις δικές μας στιγμές. Να κοινοποιήσουμε τις φωτογραφίες μας , να διαβάσουμε, να θαυμάσουμε ή να σχολιάσουμε των άλλων.  Και όταν μας κάνουν θετικά σχόλια …τι χαρά! Σχεδόν όλες είναι ωραίες. Δεν νομίζω να ανεβάζει κανείς άσκημες ή γελοίες φωτογραφίες , εκτός αν θέλει να αστειευτεί με τους φίλους του.  Πάντως όχι για να γελοιοποιηθεί δημοσίως.

Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να τολμούσαν οι άνθρωποι να δείξουν και άλλες όψεις της ζωής τους, αυτές που κρύβονται κάτω από το αψεγάδιαστο μακιγιάζ ή τα ζεστά χαμόγελα. Αυτές  που όλοι μας κρύβουμε με τόση προσοχή: κακίες, θυμοί, πικρά λόγια, σκληρότητα, περηφάνια, αδιαφορία… Πώς θα μας φαινόταν αν όλοι μπορούσαν να δουν αυτές τις «φωτογραφίες»;  Μήπως θα αισθανόμασταν αρκετά άβολα;

Υπάρχει όμως ένα πρόσωπο που βλέπει και παρατηρεί τα πάντα. Ξέρει το κάθε μας βήμα, ακούει την κάθε λέξη, βλέπει τις διαθέσεις της καρδιάς μας. Από Αυτόν τίποτα δεν μπορούμε να κρύψουμε, όπως το κάνουμε τόσο εύκολα με τους γύρω μας. Η καλή μας εικόνα στα δίκαια μάτια Του έχει πολλά ψεγάδια και ασκήμιες: πρόκειται για όλες αυτές τις αμαρτίες που εμείς τις  μετονομάσαμε εξυπνάδα, ικανότητα, θάρρος, ελευθερία, προσωπική ικανοποίηση, αυτοεκπλήρωση. Και έτσι πορευόμαστε ήσυχοι. Όσο για τις άλλες ψυχικές δυσμορφίες και αδυναμίες, αυτές που  επιμελώς θέλουμε να κρύψουμε γιατί είναι ενοχλητικές  για μας και για τους γύρω, με αυτές δεν κάνουμε τίποτα. Απλώς τις θάβουμε, είμαστε καλοί άνθρωποι, τουλάχιστον τόσο καλοί όσο και οι γύρω μας.

Μήπως είναι ώρα να βγάλουμε τις μάσκες και να ασχοληθούμε με την ίδια επιμέλεια που ασχολούμαστε με την εξωτερική εμφάνιση με το χαρακτήρα μας;  Μήπως αξίζει πολύ περισσότερο τον κόπο,  γιατί αυτό θα έκανε  εμάς ευτυχισμένους , τους γύρω μας και το Θεό; Μήπως  πρέπει να πάμε στο Χριστό , να Του δείξουμε την πνευματική και ψυχική μας ασκήμια και να Του ζητήσουμε να κάνει ένα πραγματικό «λίφτινγκ» στη ψυχή μας; 

Ας  μην ξεγελιόμαστε και ας πάψουμε να κοροϊδεύουμε και τους άλλους:  οι «ατέλειες» της αμαρτίας δεν κρύβονται όσο και αν προσπαθήσουμε. Όπως κάτι πρέπει να κάνουμε για να γίνουμε όμορφοι εξωτερικά  άλλο τόσο και πολύ περισσότερο προκειμένου να αλλάξουμε εσωτερικά.  Η  ασκήμια της αμαρτίας θεραπεύεται μόνο με αναγνώριση  της κατάστασης  μας και μετάνοια μπροστά στο Θεό.  Αξίζει τον κόπο να ασχοληθούμε με αυτά που θα μείνουν στην αιωνιότητα.

Σκέψη: Κύριε, αρκετά ασχολήθηκα με το παρουσιαστικό μου.  Είναι ώρα να καταπιαστώ και με το χαρακτήρα μου.  Αλλά αυτόν αδυνατώ να τον αλλάξω εγώ, πρέπει Εσύ να απλώσεις το γιατρικό Σου χέρι και να κάνεις  όχι απλές μικροεπεμβάσεις, μα μια τέλεια αλλαγή.