"Η γη, που πάτησαν τα πόδια σου, εξάπαντος θα είναι δική σου κληρονομιά, και των γιων σου, παντοτινά· επειδή, ακολούθησες τον Κύριο τον Θεό μου, ολοκληρωτικά". Ιησούς του Ναυή 14:9.
Περιπλανήσεις και καθυστερήσεις στο ταξίδι της χριστιανικής μας ζωής! Δεν νομίζω ότι υπάρχει χριστιανός που δεν έχει να θυμάται σημεία της διαδρομής του όπου απέτυχε να υπακούσει και να εμπιστευτεί τον Κύριο. Μπορώ να ομολογήσω ότι έχω τέτοια, και μάλιστα μέχρι να καταλάβω ότι ο υπεύθυνος της ταλαιπωρίας ήμουν εγώ, μου πήρε πολύ χρόνο. Συχνά, η αγανάκτησή μου στρεφόταν εναντίον των άλλων και του ίδιου του Θεού.
Όμως, το παρελθόν είναι εδώ για να μας διδάξει και όχι για να μας θυμίζει τις αποτυχίες μας. Και αν διδασκόμαστε ορθά από τις προγενέστερες εμπειρίες μας, τότε αυτό είναι πολύτιμο για τον Θεό, γιατί ο στόχος Του είναι να μαθαίνουμε και να αυξανόμαστε.
Μπορώ να σας πω πόσο καθυστέρησα στην πορεία μου από φόβο να αφήσω τον πλήρη έλεγχο στα χέρια του Θεού. Γνωρίζετε τι σημαίνει να προχωρείς και να μην ξέρεις που πηγαίνεις; Ο Αβραάμ το γνώριζε καλά αυτό, γιατί ήταν το πρώτο βήμα που έκανε όταν ο Θεός τον κάλεσε ν' αφήσει τη γη και τη συγγένειά του και να Τον ακολουθήσει σε μια άγνωστη χώρα.
Πόσες φορές θέλουμε να κρατήσουμε τον πλήρη έλεγχο μιας κατάστασης και διστάζουμε να συνεχίσουμε όπως ο Θεός μάς δείχνει: ένα βήμα τη φορά; Προσευχόμαστε, αφήνουμε την υπόθεση και το μέλλον μας στα χέρια Του, μα συνεχίζουμε να κρατάμε τον έλεγχο των πραγμάτων που αφήσαμε! Δεν δείχνουμε απόλυτη εμπιστοσύνη και, σαν τον Ιακώβ, παλεύουμε για την εξασφάλισή μας. Πάντα έτοιμοι να ακολουθήσουμε τον Θεό και πάντα έτοιμοι να αναλάβουμε δράση όταν τα πράγματα αρχίζουν να "ξεφεύγουν".
Δεν μπορείς και να κρατάς τα πράγματα στα χέρια σου και να τα εμπιστεύεσαι στον Κύριο ταυτόχρονα. Στο τέλος θα καταλήξεις σε αδιέξοδο και απογοήτευση. Θα καθυστερήσεις με το να μην είσαι πρόθυμος να κάνεις εκείνο που σου ζητάει. Αφέσου σ' Εκείνον με απλότητα και σκέψου ότι Αυτός, και όχι εσύ, μπορεί να σε οδηγήσει στον προορισμό σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου