Παίζοντας παζλ

"Πιστός είναι εκείνος ο οποίος σας καλεί, ο οποίος και θα το εκτελέσει". Α' Θεσσαλονικείς 5:24.

Τα παζλ ήταν από τα δώρα που δεν εκτιμούσα σχεδόν καθόλου. Ευτυχώς που οι συγγενείς και οι φίλοι της οικογένειάς μου είχαν καταλάβει ότι ήμουν σβούρα και, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν χρειάστηκε να σπαζοκεφαλιάσω φτιάχνοντας τέτοια δώρα.

Ποτέ δεν φανταζόμουν, όμως, ότι η ζωή θα ήταν ένα μεγάλο παζλ. Διαρκεί όσο αναπνέεις και όλο και κάποιο κομμάτι ολοκληρώνει την εικόνα. Όπως στο παιχνίδι, φτιάχνοντας το δέντρο στη γωνία, το σπίτι πάρα πέρα, κάποια πρόσωπα έπειτα, έτσι και στη ζωή, χρόνο με το χρόνο, συμπληρώνεται η σύνθεσή της. Είναι πολύ σημαντικό το παζλ της ζωής σου να το φτιάχνει ο Θεός και να μη διαλέγεις κομμάτια μόνος σου.

 Καμιά φορά συμβαίνει πάνω στη βιασύνη μας να τελειώσουμε, ν' αρπάζουμε κομμάτια που δεν ταιριάζουν ακριβώς και να προσπαθούμε να τα παραχώσουμε κάπου. Τα πατάμε, τα πιέζουμε, αλλά στο τέλος βλέπουμε ότι αυτή η μικρή γωνία ή η κοίλα επιφάνεια δεν εφάπτεται απόλυτα. Συχνά κάποιος άλλος, με πιο οξεία παρατηρητικότητα και με περισσότερη πείρα, έρχεται να μας βγάλει από το αδιέξοδο δίνοντάς μας το σωστό κομμάτι. Θα ήμασταν ανόητοι να μην το πάρουμε και να συνεχίζουμε να ψάχνουμε μόνοι μας μέσα στο σωρό.

Ο Θεός ενεργεί πολύ συχνά έτσι μαζί μας. Έχει ένα όμορφο σχέδιο μπροστά Του για τη ζωή μας και ξέρει με απόλυτη ακρίβεια που πάει το κάθε κομμάτι. Εμείς τυχαίνει να διαλέγουμε στην τύχη ή να κάνουμε δοκιμές με κομμάτια που μας φαίνεται ότι ταιριάζουν. Όταν κουραστούμε και συνειδητοποιήσουμε ότι δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας, τότε έρχεται με αγάπη και μας δίνει το σωστό κομμάτι που μας λείπει για το συγκεκριμένο τμήμα του παζλ. Ας μην το αρνηθούμε, Εκείνος ξέρει καλύτερα από εμάς.

(Photo: Via Melanie Cera)