Σκέψου την αξία της

"Η σοφία από πού θα βρεθεί; Και πού είναι ο τόπος τής σύνεσης; [...] Ο Θεός εννοεί τον δρόμο της, κι αυτός γνωρίζει τον τόπο της. [...] Και στον άνθρωπο είπε: Πρόσεξε, ο φόβος τού Κυρίου, αυτός είναι η σοφία, και η αποχή από το κακό, σύνεση". Ιώβ 28: 12,23,28.

Η σοφία είναι τόσο πολύτιμη για τους ανθρώπους. Και ποιος δεν θα ήθελε να ονομάζεται "σοφός" και να χαίρει θαυμασμού και εκτίμησης για τη σοφία του; Αλλά, για ποιo είδος σοφίας μιλάμε; Tο να είσαι έξυπνος και συνετός είναι σημαντικό. Το να κατέχεις μια επιστήμη, και να ξέρεις να "διαβάζεις" τα μυστικά του σύμπαντος και της ανθρώπινης ζωής, είναι εξίσου σπουδαίο. 

Όμως, αυτού του είδους η σοφία δεν σε οδηγεί σε θεογνωσία. Είναι χρήσιμη, όσο χρήσιμη μπορεί να είναι όταν χρησιμοποιείται σωστά, μόνο για την επίγεια πραγματικότητα. Δεν μπορεί να δώσει παρά περιορισμένες λύσεις, που τις περισσότερες φορές δεν αγγίζουν τη σφαίρα της ψυχής και δεν μπορούν να  την απαλλάξουν από τα βάρη της.

Ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί από μόνος του να βρει την Αλήθεια, που είναι ο ίδιος ο Χριστός, χωρίς το δικό Του φως και τη δική Του αποκάλυψη. Αν φτάσεις κάποια στιγμή με επίγνωση να πεις: "Εγώ γνώρισα ότι ο Κύριος είναι μεγάλος· και ο Κύριός μας είναι επάνω από όλους τούς θεούς" (Ψαλμός 135:5),  θα πρέπει να έχεις περάσει πρώτα από το κατώφλι του σταυρού, να έχεις με ταπείνωση δεχθεί την προσφορά της θυσίας Του και, με άδολο ζήλο, να έχεις κάνει δικές σου τις αποκαλυμμένες αλήθειές Του.

Η σοφία του κόσμου είναι πολύ διαφορετική από τη σοφία του Θεού. Η σοφία του Θεού θα σου δοθεί πλούσια, αν τη ζητήσεις με όλη σου την καρδιά. Και θα αυξάνει συνεχώς μέσα σου μόνο όσο θα υπακούς σ' Εκείνον. Πολλές φορές ξεγελάμε τους εαυτούς μας νομίζοντας ότι η θεωρητική γνώση των βιβλικών αληθειών μάς καθιστά σοφούς. Το να έχεις, όμως, σοφία Θεού είναι να ζεις τον Θεό. Και Τον ζεις όταν βλέπεις ότι οι καθημερινές πράξεις σου αντανακλούν ακριβώς αυτή τη γνώση σου.