" [...] όπου αν πας εσύ, θα πάω κι εγώ· και όπου θα παραμείνεις εσύ, θα παραμείνω κι εγώ· ο λαός σου, λαός μου, και ο Θεός σου, Θεός μου". Ρουθ 1:16.
Η Ορφά και η Ρουθ, δύο νέες χήρες γυναίκες από την περιοχή του Μωάβ, είχαν ακούσει για μία δεκαετία από την πεθερά τους, τη Ναομί, να μιλά για τον αληθινό Θεό. Όταν η Νοαμί, στερημένη τους γιους και τον άντρα της που πέθαναν, αποφασίζει να επιστρέψει στη γη της, οι νύφες της πρέπει να επιλέξουν: είτε θα πάνε μαζί της, σε μια γη που δεν ξέρουν αλλά που λατρεύεται ο ζωντανός Θεός, είτε θα μείνουν πίσω στην ειδωλολατρική χώρα τους. Η επιλογή δεν είναι εύκολη. Τι έχουν να περιμένουν από ένα μέρος όπου κανένας δεν τις ξέρει; Ποιος θα τις φροντίσει;
Η ώρα των επιλογών μας είναι συχνά δύσκολη. Δεν έχουμε όλα τα δεδομένα, μερικές φορές μπορεί να μην έχουμε κανένα. Το θέμα, όμως, δεν είναι αν έχουμε δεδομένα, ώστε να κάνουμε τις σωστές επιλογές, αλλά ποιον τελικά διαλέγουμε να μας οδηγήσει στις αποφάσεις μας. Τη γνώμη μας; Τις συμβουλές των άλλων; Τις ασφαλείς ενδείξεις; Ή τον Θεό;
Η Ναομί δεν ενθάρρυνε τις νύφες της να την ακολουθήσουν, γνωρίζοντας ότι δεν μπορούσε να τους εξασφαλίσει τίποτα, και τις άφησε να επιλέξουν ελεύθερα. Και ο Θεός μάς αφήνει να κάνουμε ελεύθερα τις επιλογές μας. Και συχνά μένει στο παρασκήνιο παρατηρώντας σιωπηλά με πια κριτήρια χτίζουμε τη ζωή μας και ποια κίνητρα είναι αυτά που καθοδηγούν τις επιλογές μας.
Η Ορφά γύρισε πίσω στη χώρα της κάνοντας μια άσκημη επιλογή. Το όνομά της δεν αναφέρεται ξανά κάπου μέσα στην Αγία Γραφή. Η Ρουθ αποφάσισε να πάρει το ρίσκο και ακολούθησε την πεθερά της, χωρίς να έχει καμιά απολύτως εγγύηση για το μέλλον της. Η απόφασή της; "Ο λαός σου, λαός μου, και ο Θεός σου, Θεός μου!" Αυτή είναι η επιλογή της πίστης, που ακολουθεί όχι θετικές ή αρνητικές ενδείξεις, ζυγίζοντας τα δεδομένα, αλλά που ακολουθεί τον ίδιο τον Θεό. Και η πίστη βραβεύεται πάντα από τον Κύριο. Αυτά που βρήκε η Ρουθ στη νέα της πατρίδα ήταν πολύ περισσότερα απ' αυτά που μπορούσε να διανοηθεί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου