Τα κυριακάτικα ρούχα

 "Θα ευλογώ τον Κύριο σε κάθε στιγμή·  η αίνεσή του θα είναι πάντοτε στο στόμα μου". Ψαλμός 31:1.

Όλοι σχεδόν θυμόμαστε ότι όταν ήμασταν μικρά παιδιά πηγαίναμε την Κυριακή στην εκκλησία ντυμένοι με τα καλύτερα ρούχα μας -μερικοί το συνηθίζουν ακόμη και σήμερα- και όταν επιστρέφαμε σπίτι βγάζαμε "τα κυριακάτικα" και φορούσαμε τα "καθημερινά " μας ρούχα.

Πόσες μέρες την εβδομάδα φοράμε τα "κυριακάτικά" μας; Ή, πιο σωστά, πόσες μέρες ζούμε όπως είμαστε τις Κυριακές στην εκκλησία; Τιμούμε εξίσου τον Θεό μέσα στην εβδομάδα; Ψάλλουμε,  προσευχόμαστε και μελετάμε τη Βίβλο μας; Επικοινωνούμε με τους αδελφούς μας; 

Αν η εβδομάδα μας κυλάει όπως η αφιερωμένη στον Θεό Κυριακή ημέρα, δεν έχουμε να φοβόμαστε μια χριστιανική στάση που ρέπει στον τύπο. Δεν κινδυνεύουμε από μια "μορφή ευσέβειας" (Β' Τιμόθεον 3:5) που μπορεί να  ξεγελά τόσο τους άλλους όσο και εμάς. Ο Χριστός δεν περιμένει από εμάς απλώς την εκπλήρωση των χριστιανικών καθηκόντων μας. Ούτε ζητά  αποδεικτικό μιας ηθικής συμπεριφοράς ή την εφαρμογή ενός χριστιανικού κώδικα που θα πείθει για την πνευματικότητά μας. Ο  Κύριος επιθυμεί ουσιαστικά να έχει μια γνήσια σχέση μαζί μας.

Λοιπόν, κάθε μέρα της εβδομάδας χαιρόμαστε να φοράμε "τα κυριακάτικα" ρούχα μας. Την αγάπη, την υπομονή, την ταπείνωση, τη μελέτη, την προσευχή, την υμνωδία. Και κάνουμε τον αγώνα μας, ώστε τόσο οι επαφές μας με τον κόσμο όσο και οι σκέψεις και οι επιθυμίες μας να μην λερώνουν "το ιμάτιο της σωτηρίας μας".