Προς Εμμαούς

17 Σεπτεμβρίου 2014

Συσχετισμός αιτίας -αποτελέσματος

"Εγώ είμαι ο Κύριος, που αγαπάω δικαιοσύνη· μισώ αρπαγή και αδικία· και θα ανταποδώσω πιστά το έργο τους, και θα κάνω σ' αυτούς αιώνια διαθήκη". Ησαΐας 6:18.

Σαν παιδιά, θυμόμαστε ότι μάθαμε να συμπεριφερόμαστε με τρόπους που σχετίζονταν με το αποτέλεσμα. Οι μεγαλύτεροι μάς αντάμειβαν, γιατί είχαμε συμπεριφερθεί σωστά. Ή μας τιμωρούσαν, γιατί είχαμε πει και κάνει άσκημα πράγματα. Τις περισσότερες φορές αυτό γινόταν άμεσα, δεν χρειαζόταν και πολύ να περιμένεις για να εισπράξεις την επιβράβευση ή την τιμωρία. Έτσι, προσαρμόζαμε αντίστοιχα τη συμπεριφορά μας, για λόγους ευνόητους φυσικά, ξέροντας εκ των προτέρων ότι θα λειτουργήσει σχεδόν απόλυτα ο νόμος της αιτιότητας. Ως ενήλικες, καταλάβαμε ότι η ζωή δεν λειτουργεί έτσι ακριβώς. Ούτε ο Θεός ενεργεί πάντα μ' αυτόν τον τρόπο.

Αυτό το συμπέρασμα γίνεται κατανοητό και σ' εμάς που είμαστε χριστιανοί. Δεν είναι πάντα άμεση η τιμωρία του Θεού για τα παραπτώματά μας, και αυτό μάς κάνει να νομίζουμε ότι ο Θεός δεν είναι δυσαρεστημένος μαζί μας. Άλλοτε, πιστεύουμε ότι ο Κύριος είναι γεμάτος έλεος και κατανόηση. Φυσικά και είναι. Όμως υπάρχουν όρια, και η αγάπη Του δεν σκεπάζει τη δικαιοσύνη Του.

Το ίδιο σκεφτόμαστε και όταν κάνουμε το αγαθό μπροστά Του. Περιμένουμε την ανταπόδοση. Όσο πιο γρήγορα, τόσο πιο καλά. Και ο νόμος της αιτίας-αποτελέσματος- υπακοή ίσον ανταμοιβή- μας ωθεί να "συμπεριφερόμαστε" όπως Εκείνος θέλει. Όμως, θα έχετε δει ότι και πάλι ο Κύριος καθυστερεί, και μάλιστα μπορεί να καθυστερήσει πάρα πολύ. Είναι γι' Αυτόν μια ευκαιρία για να Του δείξουμε γιατί Τον αγαπάμε. Για ποιον λόγο Τον ακολουθούμε κι αν Τον εμπιστευόμαστε εξίσου στα ναι και στα όχι.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου