"Στους πλουσίους αυτού τού κόσμου να παραγγέλλεις να μη υψηλοφρονούν ούτε να ελπίζουν στην αβεβαιότητα του πλούτου, αλλά στον ζωντανό Θεό, που μας τα δίνει όλα, πλούσια, για απόλαυση". Α΄ Τιμόθεον 6:17.
Το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Γαλλίας, με διάφορες μετρήσεις του, αξιολογεί τη γνώμη των νοικοκυριών όσον αφορά στην ποιότητα ζωής τους. Ο δείκτης βασίζεται πάνω σε ερωτήσεις οικονομικής φύσεως και καλείται "το ηθικό των νοικοκυριών".
Η ονομασία του δείκτη αφήνει να εννοηθεί ότι η εμπιστοσύνη και η αισιοδοξία των Γάλλων εξαρτάται κυρίως από το επίπεδο ζωής τους και από το ποσό των καταθέσεών τους. Αυτό, σίγουρα, δεν αφορά μόνο τους Γάλλους. Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι και εμείς, ως χριστιανοί, έχουμε συχνά μεγάλη εξάρτηση από τα υλικά αγαθά και αισθανόμαστε ασφαλείς όταν το βιβλιάριο τραπέζης μας έχει κάποιο απόθεμα. Η κρίση απέδειξε σε πολλούς ότι η εμπιστοσύνη στον Θεό ήταν εύκολη, γιατί υπήρχαν οι "προϋποθέσεις" γι' αυτό. Όταν αυτές έπαψαν να υφίστανται, η εμπιστοσύνη στον Κύριο έγινε μιζέρια, γκρίνια, φόβος.

Η εμπιστοσύνη και η ευχαριστία τιμούν τον Κύριο. Είναι εύκολο να δοξάσουμε τον Θεό όταν έχει ενεργήσει στη ζωή μας. Είναι εύκολο να αναπαυτούμε όταν έχει λύσει τα θέματά μας. Μα η εμπειρία μου μού έχει δείξει ότι απ' αυτό δεν μαθαίνουμε ποτέ. Πάλι φοβόμαστε, πάλι αμφιβάλλουμε! Αντίθετα, μαθαίνοντας να Τον εμπιστευόμαστε πριν πάρουμε τις απαντήσεις μας και γνωρίζοντας ότι Εκείνος δεν μπορεί να μην έχει προβλέψει, εφόσον και "οι τρίχες του κεφαλιού μας είναι όλες αριθμημένες " (Ματθαίος 10:30), τότε έχουμε μάθει ένα μάθημα ζωής. Και μαζί μ' αυτό, βλέπουμε ότι ο Θεός, στην κατάλληλη στιγμή, είχε τις λύσεις Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου