Ποιανού είναι το πρόβλημα;

"Ο αιώνιος Θεός είναι καταφυγή, και υποστήριγμα οι αιώνιοι βραχίονες". Δευτερονόμιο 33:26.

Ένας απρόσεκτος ορειβάτης έπεσε τη νύχτα σ' έναν γκρεμό. Κατά την πτώση του, κατάφερε ν' αρπαχτεί από κάτι κλαδιά και έμεινε εκεί κρεμασμένος για ώρα, βαριανασαίνοντας μέσα στην αγωνία του. Στο τέλος, τα κουρασμένα από το γάντζωμα χέρια του παράτησαν τα κλαδιά, και μέσα σ' ένα "απελπισμένο αντίο" στη ζωή, άρχισε να πέφτει... Πενήντα εκατοστά πιο κάτω, τα πόδια του βρήκαν το έδαφος, το οποίο δεν μπορούσε να διακρίνει μέσα στη σκοτεινιά της νύχτας. Αν είχε εγκαταλείψει πιο νωρίς τις προσπάθειές του, θα είχε γλιτώσει απ' όλη αυτήν την ταλαιπωρία.

Ο καθένας μας μπορεί να αναγνωρίσει τον εαυτό του σ' αυτήν τη σκηνή. Ανησυχούμε, προσπαθούμε, βασανιζόμαστε να βρούμε λύσεις στα προβλήματά μας. Μήπως ξεχάσαμε να αφεθούμε στα χέρια του Θεού μας;

Λέγεται ότι ο Λούθηρος καθόταν το βράδυ στο παράθυρό του και έλεγε: "Θεέ μου, είναι ο κόσμος μου ή ο δικός Σου; Είναι η εκκλησία μου ή η δική Σου; Αν είναι ο κόσμος σου και η εκκλησία σου, Σε παρακαλώ να τα φυλάξεις. Εγώ είμαι κουρασμένος και πάω να κοιμηθώ. Αύριο πάλι, Θεέ μου". 

Τι σε φοβίζει; Η αρρώστια, η ανεργία, η μικρή σύνταξη, το μέλλον των παιδιών σου, η μοναξιά; Πόσα μπορείς ακριβώς να κάνεις για να προφυλαχτείς απ' όλα αυτά; Στο τέλος ίσως κουραστείς, γιατί είναι τόσα πολλά αυτά για τα οποία πρέπει να προνοήσεις και να παλέψεις. Ακούμπησέ τα στον Κύριο Σου με προσευχή και πίστη. Είναι δικά Του προβλήματα τα δικά σου προβλήματα.