Έλλειψη επιμέλειας

"Επιθυμούμε, όμως, κάθε ένας από σας να δείχνει την ίδια επιμέλεια προς την πλήρη βεβαιότητα της ελπίδας μέχρι τέλους· για να μη γίνετε νωθροί, αλλά μιμητές αυτών που με πίστη και μακροθυμία κληρονομούν τις υποσχέσεις". Εβραίους 6:11.

Η σχολική χρονιά έχει αρχίσει και σχεδόν πάντα οι μαθητές την ξεκινούν με ειλικρινείς διαβεβαιώσεις ότι θα διαβάσουν όσο περισσότερο μπορούν. Μα, δεν ξέρω πώς γίνεται τελικά και η θέλησή τους δεν είναι αρκετά δυνατή, ώστε να φέρει τα προσδοκώμενα αποτέλεσμα.

Καθώς εργάζομαι με μαθητές μού αρέσει να παρατηρώ τη συμπεριφορά τους και να την παραλληλίζω με τη δική μας "μαθητεία" στο σχολείο του Θεού. Υπάρχουν μαθητές που δεν χρειάζεται να τους πείσεις για το αυτονόητο, είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους. Υπάρχουν άλλοι που δεν έχουν το οικογενειακό υπόβαθρο να τους στηρίξει, ούτε είναι ιδιαίτερα προικισμένοι, εντούτοις, είναι φιλότιμοι και καταβάλλουν προσπάθειες. Και τέλος υπάρχουν και "οι αιωνίως ίδιοι", διότι έρχονται και φεύγουν οι ίδιοι. Αυτοί έχουν συχνά μια πιστευτή δικαιολογία στο στόμα τους.

Ποτέ κανένας τους δεν λέει ότι δεν θέλει να διαβάσει. Κανείς δεν έτυχε να μου πει: "Μην κουράζεστε, εγώ δεν ενδιαφέρομαι να προοδεύσω!" Κάθε άλλο, συμφωνούν ότι έχουν αδυναμίες, καταλαβαίνουν ότι διαχειρίστηκαν λάθος τον χρόνο τους, ακούν τις συμβουλές και υπόσχονται ότι... 

Πώς είμαστε ως μαθητές του Χριστού; Αν κάνουμε αργές πνευματικές προόδους ή μένουμε στάσιμοι, είναι γιατί δεν δείχνουμε την απαραίτητη επιμέλεια. Ενώ ο Κύριος μάς δείχνει που σφάλουμε και μας δίνει τις σωστές οδηγίες- συν την αμέριστη βοήθεια και χάρη Του- εμείς μένουμε νωθροί. Οι δικαιολογίες μας έχουν πάντα την πειστική τους πλευρά: "Ήμουν τόσο κουρασμένος, δεν είχα χρόνο, ήμουν σε δύσκολη θέση, είμαι μόνος ..."

Αν μένουμε συνεχώς στάσιμοι πνευματικά, υπάρχει πρόβλημα. Η πείρα δείχνει ότι οι  μαθητές που δεν είναι επιμελείς και σταθεροί, τις περισσότερες φορές, δεν καταφέρνουν και πολλά πράγματα. Το ίδιο και στη χριστιανική ζωή: οι μη επιμελείς χριστιανοί κινδυνεύουν σοβαρά, και μόνο η θερμή θέλησή τους δεν θα τους βοηθήσει στην πορεία τους, αν δεν συνοδεύεται και από τον κόπο της αντίστοιχης μαθητείας και υπακοής.