"[...] Κύριος έδωσε, και ο Κύριος αφαίρεσε· ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου". Ιώβ 1:21
Λίγα άτομα πέρασαν τόσο γρήγορα και άξαφνα από έναν μεγάλο πλούτο, όπως αυτόν του Ιώβ, σε απόλυτη φτώχεια και ταλαιπωρία. Έχασε μέσα σε μια μέρα όλη του την οικογένεια και την περιουσία.
Ο Ιώβ θα μπορούσε κάλλιστα να κατηγορήσει τα φυσικά φαινόμενα: τον κεραυνό που κατέστρεψε τα πρόβατά του, το μεγάλο ανεμοστρόβιλο που ρήμαξε το σπίτι και καταπλάκωσε τα παιδιά του. Θα μπορούσε, επίσης, να καταραστεί αυτούς που λεηλάτησαν τα κοπάδια του. Άραγε, τι παρηγοριά θα είχε βρει, αν τα απέδιδε αυτά στους άλλους και στις συνθήκες, και τι μάθημα θα είχε πάρει; Όχι, αντί γι' αυτή τη στάση, ο Ιώβ, που γνωρίζει το Θεό, διακρίνει αμέσως την παρέμβασή Του. Ξέρει ότι η αφθονία που απολάμβανε δεν ήταν μόνο το αποτέλεσμα των προσπαθειών του και κάποιων ευνοϊκών συνθηκών, αλλά προερχόταν κυρίως από την πρόνοια του Θεού. Κατά τον ίδιο τρόπο, αποδέχεται ότι ο Θεός, μέσα στο μεγαλείο και τη σοφία Του, έχει το δικαίωμα να του αφαιρέσει αυτά που ο ίδιος του έδωσε. "[...] τα αγαθά μονάχα θα δεχθούμε από τον Θεό, και τα κακά δεν θα τα δεχθούμε;" (Ιώβ 2:10), απαντά στη γυναίκα του, η οποία απελπισμένη από τις δυστυχίες που τους βρήκαν, στρέφεται κατά του Θεού.

Μακάρι να μάθουμε να διακρίνουμε την παρέμβαση του Θεού σε κάθε δοκιμασία, όποια και αν είναι η φύση της. Όπως ο Ιώβ, μπορούμε με υπομονή να τη δεχτούμε, γνωρίζοντας ότι ο Κύριος, με το έλεος και την αγάπη Του, θα μας διδάξει μέσα απ' αυτήν και θα μας ευλογήσει στο τέλος. Στον πυρήνα της χριστιανικής πίστης βρίσκεται η ακόλουθη αλήθεια: ο Θεός μας αγαπά και επίσης "όλα συνεργούν προς το αγαθό σ' αυτούς που αγαπούν τον Θεό" (Ρωμαίους 8:28). Μόνο με αυτές τις αλήθειες μέσα στην καρδιά μας μπορούμε να διασχίσουμε τις δοκιμασίες της ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου