"Ο μισθός τής αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας". Ρωμαίους 6:23
Αυτό το εδάφιο της Αγίας Γραφής δηλώνει ότι επάνω σε κάθε αμαρτωλό άνθρωπο βαραίνει μια καταδικαστική πρόταση, μια επικείμενη θανατική καταδίκη, που σημαίνει τον αιώνιο αποχωρισμό του ανθρώπου από το Δημιουργό Του.
Ο καθένας μπορεί να υιοθετήσει διαφορετική στάση μπροστά σ' αυτήν τη θεία απόφαση.
-Μπορούμε να την αγνοήσουμε και να ζήσουμε τη ζωή μας χωρίς να τη λάβουμε καν υπόψη μας. Η αδιαφορία μας δε θα μας απαλλάξει, όμως, από το να εμφανιστούμε μια μέρα μπροστά στο βήμα του Θεού προκειμένου να δώσουμε λόγο για τη ζωή μας.

-Μπορούμε να σκεφτούμε ότι δε θα είμαστε και οι μόνοι άνθρωποι που θα λάβουν μια τέτοια καταδίκη. Το ότι δε θα είμαστε μόνοι μέσα σε μια τέτοια θλιβερή κατάσταση, μας καθησυχάζει μ' έναν παράλογο τρόπο. Το ότι είμαστε άρρωστοι μεταξύ αρρώστων σ' ένα νοσοκομείο π.χ., δεν ανακουφίζει τον πόνο μας, ούτε τον κάνει ελαφρύτερο επειδή είμαστε πολλοί που υποφέρουμε.
-Μπορούμε ακόμη να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι ο "καλός Θεός" δεν είναι ποτέ δυνατόν να εφαρμόσει αυτή τη σκληρή πρόταση που ανήγγειλε. Αυτός είναι αγάπη, πώς μπορεί να τιμωρήσει τα πλάσματά Του;
-Μπορούμε, τέλος, να δεχτούμε ότι αξίζουμε μια τέτοια καταδίκη. Αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε την ενοχή μας μπροστά Του. Η αποδοχή της αμαρτίας μας και της δίκαιης καταδικαστικής απόφασης του Θεού, όταν συνοδεύεται από μετάνοια, αποτελεί και το δρόμο της απελευθέρωσής μας. Γιατί η ενοχή μας δεν ξεχνιέται και μπαίνει στην άκρη επειδή εμείς κλείσαμε τα μάτια και "σβήσαμε" το φως της συνείδησής μας, κάνοντας ότι δεν υπάρχει. Η ενοχή μας σβήνεται γιατί ο Θεός έχει παρουσιάσει τον Ιησού Χριστό ως μέσο εξιλέωσης και απαλοιφής της αμαρτίας μας. Εκείνος υπέστη την καταδικαστική τιμωρία που μας άξιζε και Εκείνος πλήρωσε την ενοχή μας στη θέση τη δική μας.
Είναι ευκαιρία να γνωρίσετε Αυτόν που σας αγάπησε μέχρι το σημείο να προσφέρει οικειοθελώς τη ζωή Του για χάρη σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου