Πού είναι ο δρόμος;

"Και όπου εγώ πηγαίνω ξέρετε, και τον δρόμο ξέρετε. Ο Θωμάς λέει σ' αυτόν: Κύριε, δεν ξέρουμε πού πηγαίνεις· και πώς μπορούμε να ξέρουμε τον δρόμο; Ο Ιησούς λέει σ' αυτόν: Εγώ είμαι ο δρόμος, και η αλήθεια, και η ζωή". Ιωάννης 14:4-6

Η ζωή είναι μια ακολουθία επιλογών, άλλες τις κάνουμε έχοντας πλήρη ελευθερία και συναίσθηση ότι ήταν οι καλύτερες για μας. Άλλες μοιάζουν καθορισμένες εκ των προτέρων, λες και κάποιο "αόρατο χέρι" μας έφερε μπροστά σε τέτοιες καταστάσεις, ώστε η επιλογή που κάναμε έμοιαζε μονόδρομος ...

Μα υπάρχουν και επιλογές που πρέπει να κάνουμε για τις οποίες τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο. Δεν έχουμε  αρκετό φως για να αποφασίσουμε,  ούτε κι εμείς γνωρίζουμε τι θα ήταν το καλύτερο για μας. Τι γίνεται σ' αυτές τις περιπτώσεις; Πού είναι ο σωστός ο δρόμος και πώς θα τον βρούμε;

Μια εύκολη λύση είναι να μην κάνουμε τίποτα. Απλά περιμένουμε παθητικά κάτι ν' αλλάξει στη ζωή μας ή κάποιος άλλος ν' αναλάβει την ευθύνη για εμάς. Άλλοτε πάλι, αρχίζουμε δράση χωρίς να έχουμε κάποια ιδιαίτερη οδηγία από το Θεό και χωρίς να ξέρουμε προς τα πού πρέπει να βαδίσουμε ακριβώς. Απλά, δε μας αρέσει η αναμονή και αδημονούμε ν' ανατρέψουμε αυτήν την κατάσταση. Τέλος, υπάρχουν φορές που θέλουμε να εγκαταλείψουμε την όποια προσπάθεια, διότι τι νόημα έχει να επιμένουμε όταν οι δρόμοι μοιάζουν κλειστοί ;

Κι όμως υπάρχει δρόμος και συγκεκριμένη διαδρομή για εμάς! Αυτό που εμείς ονομάζουμε αδιέξοδο, αδύνατο, ακατανόητο, για το Θεό είναι δυνατό, κατανοητό, ολοκληρωμένο. Ο Θωμάς είπε στον Κύριο: "Κύριε, δεν ξέρουμε πού πηγαίνεις· και πώς μπορούμε να ξέρουμε τον δρόμο;" (Ιωάννης 14:5). Είναι σίγουρο ότι πολλές φορές έχουμε πει το ίδιο κι εμείς στον Κύριο για κάποιο δρόμο που πρέπει ν' ακολουθήσουμε, και  τον οποίο δεν αντιλαμβανόμαστε πλήρως. Ο Κύριος απάντησε στο Θωμά με μια απλή πρόταση που τα έλεγε όλα: "Εγώ είμαι ο δρόμος..."

Για μας που ψάχνουμε το σωστό δρόμο για τη ζωή μας, χρειάζεται να εμπιστευτούμε και να ακολουθήσουμε το Χριστό σήμερα! Είναι ο Ποιμένας μας, και εφόσον Του έχουμε αφιερώσει τη ζωή μας, τότε πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι Αυτός έχει αναλάβει να εκτελέσει τα σχέδια Του με εμάς. Μπορεί κάποτε να μην έχουμε καθόλου φως, αυτό όμως δεν Τον εμποδίζει να φωτίσει τα βάθη μας τη σωστή στιγμή ώστε να διακρίνουμε την οδό που πρέπει να επιλέξουμε. Μπορεί να μη ρίξει κάποιον φοβερό προβολέα που να δείχνει όλο το μήκος της διαδρομής. Ο Θεός θα μας φωτίσει βήμα βήμα, καθώς κάθε φορά υπακούμε σε αυτό που μας δείχνει σήμερα, και θα μας κάνει γνωστό το επόμενο βήμα μόνο όταν έχουμε εκτελέσει σωστά το προηγούμενο. Αν θέλουμε να κάνουμε σωστές επιλογές, ας διαλέξουμε πρώτα τον Κύριο και την παρουσία Του. Ας αφεθούμε με υπακοή στη σοφία και την οδηγία Του. Ο Χριστός είναι ο δρόμος!