Αγάπη, τι να' σαι;

"Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί· η αγάπη δεν φθονεί· η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν υπερηφανεύεται, δεν φέρεται με απρέπεια, δεν ζητάει τα δικά της, δεν εξάπτεται, δεν συλλογίζεται το κακό· δεν χαίρεται στην αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια. 2Ιωάν.  Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει [...] Τώρα, μένει πίστη, ελπίδα, αγάπη, αυτά τα τρία· όμως, απ' αυτά, μεγαλύτερη είναι η αγάπη". Α' Κορινθίους 13:4-7, 13

Ήλιος χαρούμενος, που ζέστα δίνει;

Βροχή δακρύων, το μάτι σαν χύνει;

Θρύμμα γυαλιών, όταν αυτά βαθιά πονάνε;

Ρόδα ανοιξιάτικα, όπου τα μύρα τους παντού σκορπάνε;

Μήπως η γνώση και η προφητεία;

Μόνο οι δύο τους είν' ουτοπία.

Μήπως μια γλώσσα αγγελική;

Ή μήπως πίστη δυναμική;

Χωρίς αγάπη που χαριτώνει

είναι μπαλόνι που ξεφουσκώνει!

Είναι το δόσιμο περιουσίας;

Κάψιμο σώματος, δεινής θυσίας;

Χωρίς αγάπη μπας κι ωφελεί;

Μήπως υπάρχει υπεροχή;

ΑΓΑΠΗ! Θυσία  είσαι που πάντα στέγει

πάντα ελπίζει και υπομένει.

Ψυχή που δίνει χωρίς φειδώ

και π' ανεβάζει στον ουρανό.

Είσ' η ταπείνωση κι αγαθοσύνη

μακροθυμία, μεγαλοσύνη.

Είσ' η γλυκύτητα που γαληνεύει,

είσ' η αλήθεια που ανασταίνει.

Αγάπη! Θειά κι ευλογημένη

σταυρός και ανάσταση σε περιμένει.

Στεφάνι ακάνθινο μ' αίμα βαμμένο

Χαρά ουράνια Σένα προσμένω!

                                         Δέσποινα Πετρή