"Μη φοβάσαι, Ζαχαρία· επειδή, η δέησή σου εισακούστηκε..." Λουκάς 1:13
Γυναίκα στείρα και τώρα πια σε προχωρημένη ηλικία, ο άντρας της επίσης ηλικιωμένος: Ζαχαρίας και Ελισάβετ, ένα ζευγάρι χωρίς παιδιά και χωρίς μέλλον θα λέγαμε. Ήταν, όμως άνθρωποι που σέβονταν και αγαπούσαν το Θεό και περπατούσαν στις εντολές Του. Πρέπει να προσεύχονταν στον Κύριο για να τους χαρίσει ένα παιδάκι. Και ποιος δε θα το έκανε άραγε; Και πρέπει σίγουρα να Του το ζητούσαν με πίστη και επιμονή. 'Ισως, το δίκαιο αυτό ζευγάρι να ήθελε ν' αφιερώσει το παιδί τους στον Κύριο. Μα καθώς τα χρόνια κυλούσαν, απάντηση δεν έπαιρναν.
Μπορεί να μην παραιτήθηκαν από την προσπάθειά τους γρήγορα, και γεμάτοι με ελπίδα στον Κύριο να εξακολούθησαν να προσεύχονται για τον ερχομό ενός πολυπόθητου παιδιού. Μα τα χρόνια έρχονταν να επιβεβαιώσουν την ίδια μονότονη σιωπή, και στο διάβα τους φαίνεται ότι πήραν μακριά τα όνειρα και την πίστη του ζευγαριού. Στη στειρότητα της Ελισάβετ ήρθε να προστεθεί το αδύνατο της προχωρημένης τους ηλικίας. Παραίτηση και αποδοχή; Μάλλον, μαζί με τη σκέψη:"Ο Θεός δεν ήθελε να μας χαρίσει ένα παιδάκι, δεν πειράζει. Αυτός ξέρει γιατί".
Το κεφάλαιο είχε κλείσει γι΄αυτούς, παρ' όλα αυτά εξακολουθούσαν να υπηρετούν το Θεό με τον ίδιο τρόπο και την ίδια πιστότητα. Κάποια μέρα, και ενώ ο Ζαχαρίας ιεράτευε, του έτυχε ο κλήρος να θυμιάσει. Μπαίνοντας στο ναό να εκτελέσει το ιερατικό του καθήκον, ο Θεός έστειλε τον άγγελο Γαβριήλ να του μεταφέρει ένα υπέροχο μήνυμα: Η προσευχή του είχε απαντηθεί! Θα αποκτούσε με τη γυναίκα του εκείνο το παιδάκι για το οποίο τόσο πολύ είχαν ικετεύσει το Θεό. Ο Ζαχαρίας έμενε να ακούει χωρίς να μπορεί να πιστέψει αυτά τα χαρμόσυνα λόγια. Ένα παιδί στο γήρας τους; Μα πώς είναι δυνατόν; Δεν είχε κλείσει αυτό το θέμα; Δεν είχε δοθεί η αρνητική απάντηση του Θεού και η υπόθεση είχε πια ξεχαστεί; Όχι μόνο δεν είχε ξεχαστεί το θέμα τους, αλλά ο Κύριος τούς έδωσε τη χαρά και την τιμή το παιδί τους να είναι ο μεγάλος προφήτης, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής!
Ο Θεός δεν ξέχασε, αλλά απάντησε στις προσευχές των δικών Του, γιατί ο Θεός δεν ξεχνά. Δεν είναι ένας σιωπηλός Κύριος, αυστηρός και δύσκολος ν' ανοίξει το χέρι Του στα πλάσματά Του. Όχι, ο Θεός έχει πάντα τους λόγους Του όταν αργοπορεί, αλλά αυτοί δεν μπορούν να γίνουν κατανοητοί από εμάς ευθύς εξαρχής. Μόνο όταν δούμε ολοκληρωμένο το σχέδιο του Κυρίου, μόνο όταν προστεθεί και το τελευταίο κομμάτι του παλζ και δούμε όλη την εικόνα, μόνο τότε θα καταλάβουμε γιατί έπρεπε να περιμένουμε τόσο χρόνο για να πάρουμε τις απαντήσεις
για τις οποίες προσευχόμασταν και αγωνιζόμασταν τόσα χρόνια.
Έχει αργήσει ο Θεός στη ζωή σου; Μη φοβάσαι, έχει τους λόγους Του, και να είσαι σίγουρος ότι δεν πρόκειται για λανθασμένη "καθυστέρηση". Κάνε λίγο ακόμη υπομονή, λίγο ακόμη και θα Τον δεις να σου απαντά και να σου δίνει πλούσια τις ανάγκες σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου