Το θερισμένο λιβάδι

"Θα κατέβει σαν βροχή επάνω στο θερισμένο λιβάδι· σαν ρανίδες που σταλάζουν επάνω στη γη". Ψαλμός 72:6.

Πόσο άσκημη είναι η εικόνα ενός θερισμένου λιβαδιού. Από τη μία , βλέπεις τον καρπό μαζεμένο σε δεμάτια, πλούσιο και μεστωμένο, και τον απολαμβάνεις. Από την άλλη, κοιτάς το λιβάδι και είναι θερισμένο μέχρι το χώμα, ένα χώμα ξηρό, σκασμένο και ταλαιπωρημένο από τη ζέστη και τον καύσωνα του καλοκαιριού. 

Θερισμένο λιβάδι, όμως, σημαίνει πάντα καρπός. Σημαίνει θημωνιές που δέθηκαν για να γεμίσουν στη συνέχεια αποθήκες. Κάποιος το έσπειρε, το πότισε, το φρόντισε. Τώρα μαζεύει τον καρπό του. Στο θερισμένο λιβάδι της ζωής μας, το δρεπάνι της αγάπης του Θεού μάζεψε τον πολύτιμο καρπό που περίμενε κόβοντας σύριζα μέχρι το έδαφος το χόρτο.

Ο Ουράνιος Γεωργός δεν κόπιασε μάταια. Πήρε τους καρπούς της αγάπης, της συγχώρησης, της υπομονής, της πίστης, της θυσίας...  Ο Κύριος μάζεψε έναν πολύτιμο καρπό, έναν καρπό που  "να μένει" (Ιωάννης 15:16) αιώνια. Και αν ο Κύριος θέρισε το λιβάδι που Του ανήκει, δεν το ξέχασε! Ξέρει, επίσης, ότι έχει ανάγκη από βροχή η σκασμένη γη του.

Νιώθεις σήμερα ότι η ζωή σου είναι σαν ένα θερισμένο λιβάδι; Ότι προκειμένου να δώσεις τον καρπό της καρδιάς σου στον Θεό σου έχεις εξαντληθεί; Τα μάτια σου τα έχει κουράσει ο δυνατός ήλιος και την ψυχή σου η ανομβρία; Ο Κύριος το ξέρει! Θα κατέβει σαν βροχή για να ποτίσει το θερισμένο λιβάδι της καρδιάς σου και να σε ανανεώσει. Θα σου δώσει όλες τις ευεργετικές βροχές της χάρης Του και θα χορτάσει την ψυχή σου. Ο Κύριος θα "βοηθήσει τον φτωχό που κράζει· και τον πένητα, και τον αβοήθητο" (Ψαλμός 72:11). Πόσο μάλλον εκείνον που αφιερώθηκε σ' Αυτόν.

 (Φωτογραφία: Via Mirelle Dugre)