Αντίπερα

"Και κατά την ημέρα εκείνη, όταν έγινε βράδυ, τους λέει: Ας περάσουμε αντίπερα". Μάρκος 4:35.

Αφήνοντας τα πλήθη που Τον ακολουθούσαν, ο Χριστός λέει στους μαθητές Του: "Ας περάσουμε αντίπερα". Εφόσον ήταν Αυτός που έδινε την εντολή -και ο οποίος θα τους συνόδευε- υπήρχε ποτέ περίπτωση να μη φτάσουν ασφαλείς στον προορισμό τους; 

Εκείνος επέτρεψε τη θύελλα να ξεσπάσει. Εκείνος είναι που "προστάζει, και σηκώνεται άνεμος καταιγίδας, και ξεσηκώνει τα κύματά της" (Ψαλμός 107:25). Ο Δημιουργός των φυσικών στοιχείων είναι Εκείνος που έχει και τον απόλυτο έλεγχό τους. Αν στη ζωή μας ο Κύριος έχει επιτρέψει μια θύελλα, είναι η ώρα για να δοκιμαστεί η πίστη μας. Όποια κι αν είναι τα στοιχεία που χρησιμοποιεί, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες, είναι όλα "προγραμματισμένα"  και ελεγχόμενα από Εκείνον.

Το επεισόδιο αυτό μας θυμίζει τη δύναμη του Κυρίου μας, αλλά και την αδυναμία της ανθρώπινης πίστης. Οι μαθητές τα έχασαν και άρχισαν να απελπίζονται. "Τι κάνει επιτέλους αυτός ο Κύριος; Πώς είναι δυνατόν να κοιμάται και να μη νοιάζεται για ό,τι μας συμβαίνει;" θα σκέφτηκαν.

Πόσες φορές δεν είπαμε το ίδιο; Πόσες δεν φωνάξαμε: "Σήκω επάνω, γιατί κοιμάσαι, Κύριε; Σήκω επάνω, μη μας αποβάλεις για πάντα" (Ψαλμός 44:23), όταν καταστάσεις που μας ξεπερνούσαν, καταστάσεις που δεν μπορούσαμε να διαχειριστούμε, μας γέμισαν πανικό και έκαναν το μυαλό μας να σταματήσει. Και ο Κύριος έμοιαζε να μην ανησυχεί και έκανε "σαν να μην τρέχει τίποτα". Κι όμως, λίγο έλειψε να βουλιάξουμε...

Δεν είναι χωρίς λόγο που ο Θεός μάς έφερε σε μια τέτοια θέση. Αγωνιζόμαστε με μικρή δύναμη και συχνά τα μέσα και οι δυνάμεις μας εξαντλούνται.  Η πίστη μας κλονίζεται. Και είναι τότε που, εξαντλημένοι, φωνάζουμε σ' Εκείνον ο οποίος μόνος μπορεί να μας ελευθερώνει από τις ανάγκες μας (Ψαλμός 107:6). Μήπως σ' ένα τέτοιο σημείο αδυναμίας  ο Κύριος ήθελε να μας οδηγήσει, για να μας μάθει ότι "Ο Θεός μας, είναι Θεός σωτηρίας" (Ψαλμός 68:20);