Προς Εμμαούς

13 Φεβρουαρίου 2014

Πρόβλημα υποταγής και κυριαρχίας

"Ο Θεός κάθε χάρης, που μας κάλεσε στην αιώνια δόξα του διαμέσου τού Ιησού Χριστού, αφού πάθετε λίγο, αυτός να σας τελειοποιήσει, στηρίξει, ενισχύσει, θεμελιώσει [...]" Α' Πέτρου 5:10

Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης, κάποια διασημότητα ομολόγησε ότι σπαταλούσε χιλιάδες δολάρια και εκατοντάδες ώρες κάθε χρόνο για να φτιάχνει τα μαλλιά της. Αναγνώριζε ότι είχε γίνει σχεδόν εξαρτημένη, και το πρόβλημά της ήταν πια θέμα "υποταγής" ή "κυριαρχίας" της κόμης της επάνω της.

Το ρήμα υποτάσσομαι περικλείει επίσης την έννοια  του υποχωρώ στην εξουσία και τον έλεγχο ενός άλλου. Πολλές φορές, υπάρχουν πράγματα που κυριαρχούν τη ζωή μας και εξουσιάζουν τις σκέψεις και τις επιλογές μας. Ο καθένας μας μπορεί να αναρωτηθεί σχετικά με το ποιες είναι οι βαθύτερες επιθυμίες της καρδιάς του, σε τι "υποτάσσεται" και σε τι ενδίδει, χωρίς συχνά να το θέλει. Για παράδειγμα,  υποτασσόμαστε στην καλή μας εικόνα; Στον θαυμασμό που επιδιώκουμε να έχουν οι άλλοι για εμάς; Στα υλικά αγαθά και στις ανέσεις; Στο χρήμα, τη διατροφή, τις απολαύσεις, την ικανοποίηση του εγώ; 

Μερικά απ' αυτά δεν είναι εξαρχής κακά, αλλά η κακή ή υπερβολική σημασία που τους δίνουμε τα
κάνει τυραννικά "αφεντικά" μας. Κουράστηκα πολύ να καταλάβω ότι στο λεξιλόγιο υπάρχει και το "όχι" ή το "δεν μπορώ αυτή τη στιγμή". Να το πω χωρίς να αισθάνομαι ντροπή ή ενοχή. Ήταν μια πρακτική που ίσως είχα μάθει και την υιοθέτησα ασυνείδητα όταν πίστεψα αληθινά στον Χριστό. Δεν μπορούσα συχνά να διακρίνω τις πραγματικές ανάγκες από τις ψεύτικες, το επείγον από το περιττό, τη βοήθεια από την εκμετάλλευση. Μου πήρε χρόνο να αντιληφθώ ότι είχα γίνει λάστιχο, γιατί με "κυριαρχούσαν"  λάθος συναισθήματα συμπόνιας για τους άλλους που με έσπρωχναν σε μια αχαλίνωτη δράση.

Ήταν μεγάλη απελευθέρωση όταν ο Κύριος μού υπογράμμισε ότι κυριαρχούμαι από μια λάθος αντίληψη. Ότι δεν είμαι ο σωτήρας και δεν πονάω εγώ περισσότερο τα πλάσματά Του από Εκείνον. Ότι μ' αυτήν την πορεία που ακολουθώ, σίγουρα κάποια στιγμή θα καταρρεύσω. Και ήταν ακόμη μεγαλύτερη νίκη, όταν άρχισα να μην υποχωρώ πια στις εισηγήσεις του μυαλού και του συναισθηματικού κόσμου μου και τόλμησα να λέω "όχι"  πρώτα σ' εμένα και ύστερα στους άλλους.

Ο καθένας έχει να μάθει να αντιτάσσεται στις δικές του "εξαρτήσεις", μικρότερες ή μεγαλύτερες. Αν υπάρχουν πράγματα που μας κυριαρχούν και αποτελούν πηγή έντασης, ταλαιπωρίας και διατάραξης της ζωής μας, τότε χρειάζεται να αντιδράσουμε. Αν ζητήσουμε από τον Κύριο, Αυτός όχι μόνο θα μας δείξει τι μας βασανίζει ουσιαστικά, αλλά θα μας βοηθήσει ώστε να νικήσουμε ό,τι μας νικά και μας υδουλώνει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου