Ρίξε ξανά τα δίχτυα σου

"Φέρε ξανά το πλοίο στα βαθιά, και ρίξτε τα δίχτυα σας για να ψαρέψετε." Λουκάς 5: 4

Η πίστη και η υπακοή είναι προϋπόθεση κάθε ευλογίας του Θεού. Μπορεί ο Κύριος  να δείχνει το έλεός Του σε εμάς κάποιες φορές, ενώ εμείς βρισκόμαστε σε λάθος δρόμο, όπως ο Ιωνάς, αλλά αυτό δεν είναι ο κανόνας μέσα στην Αγία Γραφή.

Πόσες φορές δεν προσπαθήσαμε να "τραβήξουμε" τις ευλογίες Του μέσα από λάθος δρόμους; Άδικος κόπος και πενιχρό το αποτέλεσμα, γιατί ο Θεός ανταμείβει την υπακοή. Σ' αυτό το σημείο, είμαστε πολλοί που αστοχούμε να υπακούσουμε σ' Αυτόν. Γιατί υπακοή, όλοι λέμε ότι έχουμε, και μπορεί να είναι αλήθεια. Αλλά είναι μια υπακοή σ' αυτό που μας ζητάει συγκεκριμένα να κάνουμε; Πολύ φοβάμαι ότι υπακούμε όπως νομίζουμε ότι μάλλον, ίσως, πιθανόν, θα άρεσε στον Κύριο, και όχι όπως ακριβώς μας λέει.

 Ο Πέτρος έχει επιστρέψει από μια κουραστική νύχτα δουλειάς με τα δίκτυα του άδεια. Το μόνο που θα ήθελε να κάνει, θα ήταν να γυρίσει σπίτι του, να φάει και να ξεκουραστεί. Αλλά ο Χριστός τού ζητάει να ξαναπάει το πλοίο στα βαθιά και να ρίξει ξανά τα δίχτυα  για να ψαρέψει.

Ο Πέτρος έχει μια πραγματικότητα στη ζωή του, ένα δεδομένο που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί: δεν υπήρχε ίχνος ψαριού στη θάλασσα εκείνη τη νύχτα, ή τέλος πάντων, κι αν υπήρχε, αυτός δεν έπιασε τίποτα. Τα άδεια δίχτυα το επιβεβαιώνουν. Με ποια λογική και στηριζόμενος σε πιο δεδομένο παίρνει την απόφαση να το κάνει; 

"Στηριζόμενος στο λόγο σου, θα ρίξω το δίχτυ" (Λουκάς 5:5). Εκπληκτική απόφαση για κάποιον που ίσως δεν έχει πολυκαταλάβει ποια εξουσία έχει αυτός που του δίνει την εντολή. Κάνοντας μια απλή πράξη υπακοής, έπιασε "ένα μεγάλο πλήθος από ψάρια, και το δίχτυ τους ξεσχιζόταν" (Λουκάς 5:6). Φανταστείτε την κατάπληξη του Πέτρου και των συντρόφων του καθώς τραβούσαν τα γεμάτα δίχτυα τους στο πλοίο. Έχω την αίσθηση ότι θα σκέφτηκαν: "Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται!"

Αυτά τα πράγματα όντως δεν γίνονται, εκτός αν αποφασίσουμε να βάλουμε κατά μέρος το τι εμείς πιστεύουμε ότι είναι σωστό ή λογικό να γίνει και θελήσουμε να πούμε ναι σ' αυτό που ο Θεός μάς προστάζει να κάνουμε. Μοιάζει ακατανόητο, αλλά ο Θεός επιβραβεύει με τον δικό Του τρόπο την απόφασή μας να εμπιστευτούμε και να υπακούσουμε στο λόγο Του, παρά τις όποιες εμπειρίες ή αμφιβολίες μας. Η πίστη, και όχι η λογική, έχει πάντα δίκαιο.