Πού πήγε η κοινή λογική;

"Με τη σοφία οικοδομείται ένα σπίτι, και με τη σύνεση στερεώνεται". Παροιμίες 24:2

Τελευταία, είχα μια συζήτηση με κάποιον γονιό σχετικά με τα παιδιά του, τις ευθύνες της οικογένειας, που είναι τόσες πολλές στις μέρες μας, αλλά και εκείνες της εργασίας που απαιτούν επίσης χρόνο. Για να προεκταθεί η κουβέντα στις υποχρεώσεις απέναντι στο σύντροφό σου, στους γονείς, στους φίλους, και πάει λέγοντας. Μου έχει κάνει εντύπωση η ισορροπία και η τάξη που επικρατεί σ' αυτό το σπίτι. Και κυρίως ο πατέρας, που απ' όσο αντιλαμβάνομαι,  πρέπει να εκτελεί το ρόλο του ως πραγματική κεφαλή στην οικογένεια. 

Δεν εννοώ φυσικά τον ρόλο διοικητή-στρατιώτη, αλλά τη σοφή διοίκηση που μπορεί να κάνει κάποιος στο σπίτι του αφήνοντας χώρο στα άλλα μέλη να εκφραστούν, να αναλάβουν πρωτοβουλίες, να συνεργαστούν. Παρ' όλα αυτά, καταλαβαίνεις ότι έχει τον έλεγχο των πραγμάτων, ακόμη και όταν δεν παίρνει όλες τις αποφάσεις, και το σπίτι λειτουργεί  σωστά. Όταν τον ρώτησα πώς τα καταφέρνει  ώστε να λειτουργούν όλα τόσο καλά, πήρα μια πολύ απλή απάντηση που δεν είχα ποτέ μου ακούσει."Εφαρμόζω την απλή λογική. Τι λέει η κοινή λογική!" Τελεία. Αυτό ήταν όλο το μυστικό του.

Δεν ξέρω αν σας προβληματίζει η απάντηση. Γιατί πολλοί άνθρωποι αγνοούν τι λέει η κοινή λογική; Γιατί οι οικογένειες έχουν να λύσουν προβλήματα μεταξύ τους, τα οποία μετά δυσκολίας λύνονται; Γιατί οι σχέσεις τραβιούνται στα άκρα, η αγάπη πάει περίπατο και τα παράπονα συσσωρεύονται; Γιατί συναντάς συχνά το χάος με τα παιδιά, την αμέλεια στις  υποχρεώσεις τους, την αγένεια στη συμπεριφορά τους;  Γιατί οι ηλικιωμένοι γονείς παραπονιούνται; Μιας και οι απλές επισκέψεις για να δουν τα εγγόνια τους έχουν γίνει είδος πολυτελείας. Πού πήγε τελικά η κοινή λογική;

Εύχομαι ο Θεός να δίνει σοφία στους ανθρώπους ώστε να ξαναβρούν την κοινή λογική, που κάπου παράπεσε στην πορεία, χωρίς να το συνειδητοποιήσουν. Στη θέση της κοινής λογικής μπήκε το εγώ, η δική μου προσωπική λογική,  της συζύγου, και των παιδιών χώρια. Πολλές λογικές με διαφορετικές κατευθύνσεις, που δεν συγκλίνουν μάλλον πουθενά. Το σύνθημα δεν είναι πλέον όλοι για έναν και ένας για όλους. Το σύνθημα είναι ο καθένας για τον εαυτό του.

Μακάρι ο Κύριος να βοηθήσει και τους χριστιανούς να κρατήσουν την παλιά κοινή λογική, αυτή που αντλούσε την επιχειρηματολογία της από τον φόβο του Θεού, τον Λόγο Του και τον σεβασμό σε ηθικές αξίες κυρίως.Τα κύματα που έρχονται δεν θα ταράξουν το σπίτι τους, αν είναι φτιαγμένο σ' αυτά τα γερά θεμέλια.