Απόλυτη δικαιοσύνη σε εφαρμογή

"Και αν η αδικία μας δείχνει τη δικαιοσύνη τού Θεού, τι θα πούμε; Μήπως είναι άδικος ο Θεός, που επιφέρει την οργή;" Ρωμαίους 3:5

Μήπως έχει συμβεί ν' αδικηθείς στη ζωή σου με τρόπο σκληρό, χωρίς να μετανιώσουν ή να ντραπούν αυτοί που σε αδίκησαν; Αν έχεις βρεθεί σε τέτοια κατάσταση, ενώ ήσουν αθώος, τότε ίσως ζήτησες με πόνο και θυμό ο Θεός να κάνει δικαιοσύνη. 

Δεν είναι καθόλου λάθος να αναθέτουμε άδικες καταστάσεις στα χέρια του Θεού. Ο ίδιος ο Χριστός: "[...] πάσχοντας δεν απειλούσε, αλλά παρέδινε τον εαυτό του σ' αυτόν που κρίνει δίκαια" (Α΄ Πέτρου 2:23). Δεν είχε, όμως, ούτε θυμό ούτε οργή εναντίον αυτών που Τον είχαν βλάψει.

Μου έτυχε να ζήσω μια τέτοια εμπειρία πριν χρόνια και θυμάμαι ότι είχα τόσο πολύ αδικηθεί που δεν ζητούσα παρά δικαιοσύνη. Απόλυτη δικαιοσύνη. Δεν καλοκαταλάβαινα ότι μ' αυτή τη στάση μου, θα βρισκόμουν και εγώ σύντομα εκτεθειμένη.

Τότε ήταν που θυμήθηκα τη σαιξπηρική σκηνή από τον Έμπορο της Βενετίας, με τον Σάυλοκ να απαιτεί να εφαρμοστεί ακριβώς ο νόμος, και ο αδέκαστος κριτής να τον αφήσει να "εισπράξει μια λίτρα κρέας" από το στήθος του αντιδίκου του για μια ζημιά που του είχε γίνει. Όμως, σύμφωνα με το συμβόλαιο, δεν έπρεπε να κόψει παραπάνω, ούτε να χυθεί μια σταγόνα αίμα. Ο κριτής, εφαρμόζοντας απόλυτη δικαιοσύνη,  του λέει: "Αφού δικαιοσύνη επικαλείσαι, να είσαι βέβαιος θα βρεις πιο πολλή δικαιοσύνη απ' όση επιθυμείς". Μόλις τότε συνειδητοποίησα τι ακριβώς σήμαινε η δικαιοσύνη του Θεού, την οποία τόσο ζητούσα, και γι' αυτό έπαψα να μιλάω.

Αν Εκείνος εφαρμόσει εξίσου για όλους μας τη δική Του δικαιοσύνη, και όχι αυτή που Του υποδεικνύουμε εμείς, κανείς μας δεν θα μείνει ζωντανός. Ας συγχωρούμε, λοιπόν, και ας ξεχνάμε το κακό που μας έγινε, γιατί όχι μόνο έτσι είναι αρεστό μπροστά στο Θεό αλλά γιατί επίσης ίσως βρεθούμε να εισπράξουμε πολύ  περισσότερη δικαιοσύνη απ' αυτή που επιθυμούμε. Γιατί, αν και συχνά μπορεί να έχουμε δίκιο για αδικίες που μας γίνονται, δεν θυμόμαστε αυτές που εμείς έχουμε διαπράξει σε άλλους, έστω και άθελά μας.