"Μάλιστα δε
και θεωρώ ότι τα πάντα είναι ζημία απέναντι στο έξοχο της γνώσης τού
Ιησού Χριστού τού Κυρίου μου· για τον οποίο ζημιώθηκα τα πάντα, και
θεωρώ ότι είναι σκύβαλα, για να κερδίσω τον Χριστό..." Φιλιππησίους 3:8
Η
ιστορία έχει δείξει ότι οι άνθρωποι αλλάζουν συχνά το σύστημα αξιών
τους, ιδιαίτερα όταν συγκλονιστικά γεγονότα δημιουργήσουν ρήγματα σ'
αυτό. Για παράδειγμα, το ηθικό και πνευματικό σύστημα αξιών του δυτικού
πολιτισμού κλονίστηκε συθέμελα μετά την τραγωδία του Α' Παγκοσμίου
Πολέμου.
Κάποια
μέρα, στο δρόμο για τη Δαμασκό, ο Σαύλος από την Ταρσό της Κιλικίας
συνάντησε Εκείνον που αναστάτωσε τη ζωή του και τροποποίησε την κλίμακα
αξιών του. Φως άστραψε από τον ουρανό, και η φωνή που άκουσε δεν ήταν
άλλη από εκείνη του Χριστού, τον οποίο με μίσος μαχόταν καταδιώκοντας
τους μαθητές Του.
Ο
μετέπειτα απόστολος των εθνών, Παύλος, ξανάβλεπε τον εαυτό του και τις
αξίες του κάτω από το θεϊκό φως. Αυτός ο "άμεμπτος" χαρακτήρας για τα
ανθρώπινα κριτήρια έφτασε να ομολογεί ότι ήταν "ο πρώτος των αμαρτωλών".
Κάθε ικανότητα και αξία του, όπως εκείνες του
γένους και της ατομικής μόρφωσης, έχασαν πλέον το νόημά τους.
Τα θεώρησε όλα σκουπίδια προκειμένου να κερδίσει τον Χριστό.
Χρειάζεται,
άραγε, τέτοια απάρνηση και τέτοιες απώλειες στη χριστιανική ζωή; Η
αλήθεια είναι ότι μόνο έτσι κανείς γνωρίζει τον Χριστό. Όταν
όλες οι άλλες αξίες και προτεραιότητες περάσουν σε δεύτερη μοίρα, κι αν
χρειαστεί, θυσιαστούν για Εκείνον. Το να γνωρίζει κάποιος τον Ιησού, δεν
έχει να κάνει με θεωρητική γνώση. Δεν έχει να
κάνει, επίσης, με κάποιες εκδηλώσεις πνευματικής ανάτασης, χριστιανικής
προσφοράς ή τυπικής πρακτικής.
Γνωρίζω
τον Χριστό, σημαίνει είναι δικός μου. Είναι Κύριος και Θεός μου, και
επειδή είναι τέτοιος, Του αξίζει κάθε παραχώρηση και θυσία.
(Φωτογραφία: Η Μεταστροφή του Αποστόλου Παύλου, Rembrandt, 1657, Εθνική Πινακοθήκη Τέχνης, Ουάσινγκτον).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου