" [...] θα οικοδομηθεί ξανά η πλατεία και το τείχος, μάλιστα σε καιρούς στενοχώριας". Δανιήλ 9:25.
Οι τελευταίες γενιές των χριστιανών του δυτικού κόσμου έχουμε ασφάλεια σε πολλούς τομείς. Δεν στερούμαστε, δεν διωκόμαστε, έχουμε ακόμη άνεση λόγου και κινήσεων, καθώς και πολλά υλικά αγαθά.
Μερικές φορές, επειδή το κλίμα των ημερών μας είναι χαλαρό και άνετο, νομίζουμε ότι δεν θα υπάρξει πνευματικός πόλεμος στον οποίο θα πρέπει να συμμετάσχουμε. Αυτό είναι ψέμα. Αν είσαι χριστιανός, σε όποιο γεωγραφικό πλάτος και αν ανήκεις, θα κληθείς αρκετές φορές στη ζωή σου να πολεμήσεις, και μάλιστα σε συνθήκες άγριου και ανόσιου πολέμου. Σε προσωπικά θέματα ή θέματα που αφορούν στην οικογένειά σου. Σε ζητήματα που σχετίζονται με την ακεραιότητα της δουλειάς σου, στο χριστιανικό έργο στο οποίο ο Κύριος σε δέσμευσε, στις σχέσεις σου με τους άλλους.
Θα πολεμάς, όμως θα χτίζεις παράλληλα. Στον Νεεμία 4:17 διαβάζουμε ότι: "Όσοι οικοδομούσαν το τείχος, και όσοι κουβαλούσαν, και όσοι φόρτωναν, κάθε ένας με το ένα του χέρι δούλευε στο έργο, και με το άλλο κρατούσε το όπλο". Είναι πολύ δύσκολο να οικοδομείς μέσα σε κατάσταση πολέμου και σε καιρό στενοχώριας. Σωματικά είσαι κουρασμένος και ψυχικά εξαντλημένος. Μοναξιά, φόβος, αντίδραση, κούραση σού φωνάζουν να εγκαταλείψεις. Και ο διάβολος, με τους δικούς του τρόπους, ακυρώνει κάθε μέρα τις προσπάθειες και τα αποτελέσματά σου. Σε νικάει στα σημεία. Ιδιαίτερα, όσο επιμένεις στο σωστό και πολεμάς με δίκαια μέσα, τόσο σε ταράζει και σε απειλεί.
Σε ενθαρρύνω να μείνεις μέσα σ' αυτόν τον πόλεμο, ακόμη και αν αισθάνεσαι ότι τον χάνεις, και να συνεχίζεις να χτίζεις γιατί ο Θεός είναι μαζί σου. Κάποιες φορές οικοδομούμε τα καλύτερα έργα μας μέσα σε συνθήκες θλίψης, εναντίωσης και αμφισβήτησης. Και μόνο στο τέλος βλέπουμε ότι, παρά τις αδυναμίες και τις ήττες μας, ήμασταν με το μέρος του νικητή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου