"Ο Πέτρος, όμως, είπε: Ασήμι και χρυσάφι εγώ δεν έχω· αλλά, ό,τι έχω, αυτό σου δίνω: Στο όνομα του Ιησού Χριστού τού Ναζωραίου, σήκω επάνω και περπάτα". Πράξεις των Αποστόλων 3:6
Έχετε βρεθεί στη θέση να συναναστραφείτε με άτομα που αντιμετωπίζουν σοβαρά προσωπικά ή οικογενειακά προβλήματα, αδιέξοδα στη δουλειά τους, αρρώστια, φτώχεια, μοναξιά, και να μην ξέρετε τι να κάνετε για να τα βοηθήσετε; Μοιράζεστε τον πόνο τους καθώς τα ακούτε να σας μιλούν και συλλογίζεστε ότι είστε ανίσχυρος να τους παρέχετε την παραμικρή βοήθεια και ανακούφιση.
Όμως, δεν θα έπρεπε να σκεφτόμαστε έτσι. Ο Θεός μάς τοποθέτησε με σοφία στο συγκεκριμένο περιβάλλον που ζούμε γιατί θέλει να διακηρύξουμε τις αρετές Του, την αγάπη και τη δύναμή Του που μεταμορφώνουν ζωές. Δεν είμαστε ανίσχυρα όντα όταν ξέρουμε ότι ο Κύριος του ουρανού και της γης είναι Πατέρας μας και εμείς είμαστε συνεργοί στο έργο Του.
Χρειάζεται απλά να έχουμε ένα ευαίσθητο πνεύμα, ένα πνεύμα συμπονετικό και πρόθυμο, σαν εκείνο που διακατείχε όλη την καρδιά του Χριστού, το οποίο θα μας παρακινήσει να σηκώσουμε το βάρος των ανθρώπων που φέρνει ο Θεός κοντά μας, ώστε να τα βοηθήσουμε να βρουν ανάπαυση.
Ο Πέτρος, όταν αντίκρισε ένα χωλό που ζητούσε ελεημοσύνη, δεν ήταν τόσο απασχολημένος με τα δικά του θέματα ή τη διακονία του ώστε να μην τον σπλαχνιστεί. Και μιας και δεν είχε χρήματα να του δώσει, του έδωσε "απ' αυτό που είχε", δηλαδή, μέσω της επίκλησης του ονόματος του Χριστού, τον θεράπευσε.
Ας δώσουμε κι εμείς απ' αυτό που έχουμε, που ο Θεός μάς χάρισε, και ας μην το κρατήσουμε όλο δικό μας! Έχουμε χρόνο; Έχουμε χρήματα; Έχουμε καρδιά υπομονετική που αφουγκράζεται; Ας τα δώσουμε σ' Εκείνον, ανακουφίζοντας τις ανάγκες των συνανθρώπων μας. Και αν δεν έχουμε τίποτα απ' όλα αυτά, έχουμε σίγουρα γόνατα προσευχής. Και αυτά φέρνουν τόσο θαυμαστά αποτελέσματα όταν τα "δουλεύουμε" σωστά. Ας γίνουμε κανάλι παρηγοριάς και έκφρασης της θεϊκής αγάπης στον κόσμο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου