"Και νάσου,
μια γυναίκα που είχε πνεύμα ασθένειας δέκα οκτώ χρόνια, και ήταν
κυρτωμένη, και δεν μπορούσε να σηκωθεί εντελώς όρθια. Ο Ιησούς,
βλέποντάς την, φώναξε, και της είπε: Γυναίκα, είσαι ελευθερωμένη από την
ασθένειά σου". Λουκάς 13:11-12
Είναι
πολύ δύσκολο να είσαι άρρωστος ή να αντιμετωπίζεις δυσκολίες σε σημείο ώστε να ταλαιπωρείσαι στη ζωή σου και να στερείσαι
πολλές από τις χαρές της. Εκτός από την ταλαιπωρία που αισθάνεσαι,
νιώθεις και αδικημένος σε σχέση με τους άλλους. Και οι άλλοι;
Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι μπορεί να σε καταλάβουν, γιατί μπορεί να
έχουν τα δικά τους βάσανα και να μην έχουν ούτε διάθεση ούτε
χρόνο να σε συμπονέσουν. Κακό αυτό, αλλά συμβαίνει.

Ένας
τέτοιος, αρχισυνάγωγος, βλέποντας τον Χριστό να θεραπεύει
μια κυρτωμένη για χρόνια γυναίκα, επέπληττε τον λαό που
έψαχνε τη γιατρειά του τη μέρα του σαββάτου. Πώς ήταν δυνατόν να
διαπράττεται μια τέτοια "αμαρτία" και να καταπατείται το σάββατο;
Μπορεί
και εσύ να έχεις τα δικά σου βάσανα, τη δική σου αδιέξοδη κατάσταση που
σε κρατάει "κάτω" και δεν μπορείς να σηκώσεις κεφάλι. Ίσως να πονάς γιατί
κανείς δεν σε καταλαβαίνει και κανείς δεν νοιάζεται. Μπορεί οι γύρω σου, ακόμη, να σου δίνουν οδηγίες για το πώς πρέπει να
φερθείς ή ποια είναι η σωστή χριστιανική θέση που πρέπει να
ακολουθήσεις.Ψάχνεις απεγνωσμένα τη γιατρειά σου, μα, πού να τη βρεις;
Ευτυχώς
που οι λύσεις των προβλημάτων μας δεν είναι σε ανθρώπινα χέρια.
Πραγματικά θα ήμασταν χαμένοι. Όχι γιατί οι άνθρωποι είναι πάντα
αδιάφοροι ή κακοί, αλλά γιατί συχνά αποδεικνύεται ότι δεν μπορούν να μας καταλάβουν ή να μας
βοηθήσουν, ακόμη και όταν θέλουν πολύ. Ο Χριστός βλέπει, ξέρει την
κατάστασή μας και κάνει αυτά που κανείς άλλος δεν μπορεί να
κάνει. Τα κάνει πάντα τέλεια όταν έρθει η ώρα, προς έκπληξη όλων μας: του εαυτού
μας και των άλλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου