"[...] για να τα διηγείσαι στ' αυτιά τού γιου σου, και στον γιο τού γιου σου, τα όσα έκανα στους Αιγυπτίους, και τα σημεία μου, όσα έκανα ανάμεσά τους, και να γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Κύριος". Έξοδος 10:2.
Υπάρχει άνθρωπος που θέλει ν' αντιμετωπίζει στενοχώριες στη ζωή του; Όλοι ονειρευόμαστε μια στρωτή ζωή, και όταν αυτό δεν συμβαίνει, απογοητευόμαστε. Η ζωή είναι αγώνας με πολλές διαψεύσεις και απρόοπτα και είναι μεγάλη η αξία της για να μην την ακουμπήσουμε στα πόδια του σοφού Θεού. Εκεί μόνο η ζωή μας είναι ασφαλής. Ακόμη και τα προβλήματα και τα αδιέξοδα αποκτούν νόημα και αξία.
Όταν ο λαός Ισραήλ βρέθηκε σκλάβος στην Αίγυπτο, η ζωή του ήταν απελπιστική. Ο Θεός έβλεπε τη θλίψη τους και, όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, τους ελευθέρωσε. Ωστόσο, η απελευθέρωσή τους δεν ήταν πράξη μιας στιγμής. Ο Φαραώ δεν είχε καμιά διάθεση να τους αφήσει να φύγουν και ο Μωυσής έκανε μεγάλα σημεία με τη δύναμη του Θεού, ώστε να πειστεί τελικά ο Φαραώ να τους αφήσει. Αυτό πήρε χρόνο και η αναμονή για τον λαό Ισραήλ δοκίμαζε την εμπιστοσύνη του στον Θεό.

Μπορείς να αντιληφθείς ότι οι δυσκολίες σου πιθανόν να έχουν έναν τέτοιο στόχο;
"Να γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Κύριος" (Έξοδος 10:2), είναι μια γνώση που αξίζει ν' αποκτήσουμε μέσα από τις θλίψεις μας. Είτε είμαστε συνειδητοί χριστιανοί είτε όχι. Αν δούμε τα προβλήματά μας σαν κτυπήματα της "μοίρας" ή σαν σημάδι απόρριψης του Θεού, έχουμε χάσει το νόημά τους. Αν τα δούμε σαν ευκαιρίες του Θεού να μας προσεγγίσει και να μας μιλήσει, να μας δείξει τη δύναμή Του να ελευθερώνει, τη σοφία και την αγάπη Του, τότε έχουμε κερδίσει μια σπουδαία γνώση. Για εμάς, τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου