"Και βγαίνοντας την επόμενη ημέρα, και ξάφνου, δύο άνδρες Εβραίοι διαπληκτίζονταν· και λέει σ' εκείνον που αδικούσε: Γιατί χτυπάς τον διπλανό σου; Κι εκείνος είπε: Ποιος σε έβαλε άρχοντα και κριτή επάνω μας; Μήπως εσύ θέλεις να με φονεύσεις, καθώς φόνευσες τον Αιγύπτιο;" Έξοδος 2:13-14.
Ο Μωυσής χρειάστηκε να περάσει σαράντα χρόνια στην έρημο προτού ο Θεός τον καλέσει να ηγηθεί του λαού του και να οδηγήσει τους Ισραηλίτες στη γη Χαναάν. Είναι βέβαιο ότι δεν ήταν κατάλληλος ακόμη και γι' αυτό ο Θεός έπρεπε να τον περάσει απ' αυτό το στάδιο. Ο γιος της κόρης του Φαραώ κατάντησε βοσκός πριν να γίνει ο μεγάλος, μα ταπεινός ηγέτης, ο πράος και υπομονετικός αρχηγός.
Το παλάτι του Φαραώ τού είχε δώσει τη σοφία και την επιστήμη. Είχε μάθει να διοικεί από "ψηλά", αποκτώντας τα απαραίτητα προσόντα της μόρφωσης και της αρχηγίας μέσα σ' ένα εκλεπτυσμένο περιβάλλον, όπου ο λόγος του θα ήταν διαταγή. Όμως για το έργο που ο Θεός τον ήθελε, χρειαζόταν, επίσης, να μάθει να διοικεί και από "χαμηλά". Το ότι σκότωσε έναν Αιγύπτιο που αδικούσε έναν Εβραίο φανερώνει το ενδιαφέρον του για τον λαό του και το αίσθημα του δικαίου που τον έσπρωξε να αντιδράσει. Από την άλλη μεριά, φανερώνει έναν άνθρωπο που έχει μάθει να διοικεί με τη δύναμη της πυγμής του. Απαραίτητος ναι, αλλά όχι ακόμη ο κατάλληλος.
Η έρημος ήταν ένα συμπληρωματικό "σχολείο" για τον Μωυσή, που ολοκλήρωσε τον χαρακτήρα του, ώστε να μπορέσει να επιτελέσει τέλεια το έργο για το οποίο ο Θεός τον είχε προορίσει. Χωρίς αυτήν την "εκπαίδευση", οι περίφημες διοικητικές του ικανότητες θα ήταν άχρηστες. Οι αδυναμίες του θα του έκλειναν το στόμα, ενώ ο εγωισμός και ο θυμός του θα προκαλούσαν προβλήματα.
Γιατί αρνούμαστε την έρημο που ο Θεός μάς πηγαίνει κάποια στιγμή και θέλουμε να τρέξουμε να υπηρετήσουμε στον αγρό του Κυρίου; Πιστεύουμε ότι είναι χάσιμο χρόνου το να μένουμε πίσω αδρανείς; Φοβόμαστε ότι κάποιος άλλος ίσως αναλάβει τη θέση μας ή πάρει περισσότερη τιμή και αναγνώριση; Αν αρνούμαστε την έρημο, αρνούμαστε παράλληλα τη συνέχιση της καρποφόρας πνευματικής πορείας μας και αγνοούμε ότι χωρίς αυτήν την πολύτιμη κατεργασία του Θεού επάνω μας, το έργο μας θα είναι μίζερο και ασθενικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου