Λάθος δώρα;

"Η ευλογία τού Κυρίου πλουτίζει, και λύπη δεν θα προστεθεί σ' αυτή". Παροιμίες 10:22.

Μήπως προσεύχεσαι στον Θεό και Του ζητάς πράγματα, αλλά αυτά που παίρνεις στο τέλος δεν είναι αυτά που επιθυμούσες; Μήπως μένεις με την αίσθηση ότι ο Θεός κάνει "λάθος" δώρα κάποιες φορές; Για παράδειγμα, μπορεί να προσευχόσουν να μπεις στη σχολή που ήθελες και τελικά βρέθηκες σε άλλη ,ή ζητούσες να δουλέψεις στο αντικείμενό σου και ο Θεός σού άνοιξε άλλη πόρτα και εργάζεσαι σ' έναν εντελώς διαφορετικό τομέα. Μα, πώς γίνεται άλλα να ζητάς και άλλα να παίρνεις; 

Όταν ήμουν παιδί, δεν αγαπούσα σχεδόν καθόλου τα δώρα που μου έκανε η γιαγιά μου. Όταν πλησίαζαν τα γενέθλιά μου, ήξερα ότι, ενώ το δώρο των γονιών μου θα ήταν αυτό που θα ήθελα, το δώρο της γιαγιάς μου θα ήταν ένα "τίποτα" κατά την κρίση μου. Θυμάμαι μια φορά, γύρω στα δέκα, μου έκανε δώρο έναν τεράστιο πίνακα ζωγραφικής. Ήταν μια θαλασσογραφία. Όταν κρεμάστηκε στο σαλόνι, τον κοιτούσα με απαξίωση. Μάλιστα, για πολλά χρόνια τον σχολίαζα: "Τι δώρο ήταν αυτό; Έδωσε τόσα χρήματα ... Δεν μου έπαιρνε τίποτα άλλο; Τι να τον κάνω; - Θα τον πάρεις στο σπίτι σου όταν μεγαλώσεις",  ήταν η απάντηση, που με γέμιζε θυμό. Στα δέκα, αλλά και στα είκοσι, δεν με ενδιέφεραν καθόλου τέτοιου είδους δώρα, που δεν μπορούσα να απολαύσω και τα οποία κάποια στιγμή στο μέλλον θα μου ήταν μάλλον χρήσιμα. Σήμερα θαυμάζω τον υπέροχο πίνακα και σκέφτομαι ότι τελικά τα δώρα της γιαγιάς υπάρχουν ακόμη, ενώ των υπολοίπων, πού είναι;

Όταν ο Θεός μάς κάνει δώρα, τα κάνει πάντα με σοφία και αγάπη. Και έχει κατά νου Του το μέλλον μας, το οποίο εμείς δεν υπολογίζουμε. Εμείς κοιτάμε τι μας ευχαριστεί τώρα, ο Κύριος τι θα μας δίνει χαρά για χρόνια πολλά και θα μένει μέχρι την αιωνιότητα. Εμείς θέλουμε "μικροδωράκια" και "μικρολύσεις", όμως ο Κύριος δίνει πάντα πλούσια κάνοντας θαύματα. Εμείς γκρινιάζουμε για τα "λάθος" δώρα που λαμβάνουμε, μια μέρα, όμως, θα καμαρώνουμε και θα Τον ευχαριστούμε για την πρόνοιά Του.

(Φωτογραφία: Ruth Ann Hess)