«Ζητάτε, και θα σας δοθεί, ψάχνετε, και θα
βρείτε, κρούετε, και θα σας ανοιχτεί.
Επειδή, καθένας που ζητάει παίρνει…». Λουκάς 11:9-10
Γυρίζοντας σπίτι, ξανανοίγω
τον υπολογιστή και μένω έκπληκτη όταν ανακαλύπτω ότι ο φίλος μου είχε
επεξεργαστεί και στείλει τις φωτογραφίες που του ζήτησα την επόμενη ακριβώς
μέρα! Αλλά εγώ, μη περιμένοντας μια τόσο γρήγορη απάντηση, όταν είδα το μήνυμά
του το μπέρδεψα με εκείνο που μου είχε στείλει την προηγούμενη. Μια φωνή μέσα μου μού ψιθύρισε:
«Αυτό δεν είναι σημαντικό. Πρόσεξε μη συμβεί το ίδιο στην προσευχή
σου. Να σου έχω απαντήσει και η λύση να είναι μπροστά σου αλλά εσύ να μην το
έχεις καταλάβει και να αναρωτιέσαι γιατί δεν έχει έρθει ακόμη απάντηση!»
Πριν λίγο καιρό
παρακάλεσα έναν καλό φίλο να κάνει κάποια επεξεργασία σε κάτι φωτογραφίες που
χρειαζόμουν γιατί εγώ δεν ξέρω τίποτα απ’ αυτά! Του έστειλα ένα ηλεκτρονικό
μήνυμα και περίμενα. Μετά από λίγες μέρες κοίταξα βιαστικά την αλληλογραφία
μου. Τίποτα. Φεύγω διακοπές και γυρίζοντας ξανακοιτάζω τα μηνύματά μου. Πάλι
τίποτα! «Περίεργο, σκέφτηκα, ο φίλος αυτός είναι πάντα γρήγορος και συνεπής.
Ίσως λείπει διακοπές». Περνάει κανένας μήνας και ενώ διαβάζω τα μέιλ μου απάντηση
του δεν βλέπω! Απορώ αλλά δεν του τηλεφωνώ διότι γνωρίζω ότι για να μην έχει
απαντήσει ακόμη στο αίτημά μου κάτι θα του έχει τύχει. Βλέπετε, είμαι σίγουρη
για την προθυμία του να με βοηθήσει αλλά και για τη σοβαρότητα με την οποία
εκτελεί ό,τι του αναθέτεις. Περιμένω, λοιπόν, μέχρι που προς το τέλος του
καλοκαιριού τον συναντώ. Γεμάτος χαρά με ρωτά αν μου άρεσαν οι φωτογραφίες! Τον
κοιτάζω σαν χαζή. Γυρίζω γρήγορα το μυαλό μου πίσω: Όχι, δεν έχω λάβει τίποτα,
είμαι σίγουρη. Έχω τσεκάρει πολλές φορές τα μηνύματα μου. «Ποιες φωτογραφίες;
Δεν έχω λάβει τίποτα. Μου τις έστειλες;» Και ο άνθρωπος μού εξηγεί με
λεπτομέρειες το τι και το πώς. «Δεν έχω λάβει απολύτως τίποτα, λέω. Μάλλον
κάποιο πρόβλημα φόρτωσης. Αν θέλεις ξαναστείλε μου τες».

Δεν είναι καθόλου δύσκολο
να συμβεί αυτό που σας περιέγραψα στα
πράγματα του Θεού. Συχνά, ενώ προσευχόμαστε και ζητάμε από το Θεό να δώσει
λύσεις στις ανάγκες μας και να απαντήσει στα αιτήματά μας, αδυνατούμε να
αντιληφθούμε ότι μπορεί ήδη να το έχει κάνει. «Και πριν αυτοί κράξουν, εγώ θα
αποκρίνομαι, και ενώ αυτοί μιλούν, εγώ θα ακούω» (Ησαΐας 65:24) μας λέει ο
Λόγος τού Θεού, γεγονός που φανερώνει την αμεσότητα τού Θεού αλλά και την
προθυμία Του να απαντήσει στις προσευχές των παιδιών Του. Το πρόβλημα είναι ότι εμείς δεν βλέπουμε πάντα τις απαντήσεις Του ενώ μπορεί να διαγράφονται
καθαρά μπροστά μας. Είναι αυτό που ένας χριστιανός, ο Mayer, ονόμασε «πνευματικό αλληθωρισμό».
Νομίζω ότι
σχεδόν όλοι οι χριστιανοί, λίγο ως πολύ, πάσχουμε από πνευματικό αλληθωρισμό σε
αρκετά ζητήματα και το ζήτημα της προσευχής δεν εξαιρείται. Μη δίνοντας χρόνο
στο Θεό να μας μιλήσει, απασχολημένοι με τη δουλειά, τους φίλους, τις
δραστηριότητες μας, μη έχοντας, άλλοτε,
την υπομονή να ακούσουμε ή μη θέλοντας τις λύσεις που είναι μπροστά μας,
απορούμε και λυπόμαστε γιατί ο Θεός δεν έχει απαντήσει στις προσευχές μας!
Ζητάμε και ξαναζητάμε διότι δεν μπαίνουμε στον κόπο να κοιτάξουμε γύρω μας. Και
όμως, η απάντηση μπορεί να είναι εδώ, έτοιμη, να περιμένει! Ας έχουμε τα μάτια μας
ανοιχτά στη μελέτη του Λόγου τού Θεού. Ας Του δίνουμε χρόνο να μας μιλήσει και
ας ανοίγουμε τ’ αυτιά μας ν’ ακούμε αυτά που μας λέει. Τότε θα μπορούμε να
βλέπουμε και τις απαντήσεις Του που φέρνει μπροστά μας και να Τον ευχαριστούμε γι’
αυτές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου