Μυρμήγκι ή χελιδόνι;

"[...] δεν έχουμε εδώ μόνιμη πόλη, αλλά τη μέλλουσα επιζητούμε". Εβραίους 13:14

Ένας μύθος λέει ότι ένα χελιδόνι, βλέποντας τα μυρμήγκια να είναι τόσο δραστήρια, τα ρώτησε το σκοπό της δουλειάς που έκαναν. "Μαζεύουμε προμήθειες για το χειμώνα", απάντησαν τα μικρά έντομα. "Είναι πολύ σοφό, επαίνεσε το χελιδόνι. Θα κάνω και εγώ όπως εσείς". Και άρχισε να κυνηγάει μύγες, αράχνες και άλλα έντομα και να τα συγκεντρώνει στη φωλιά του.

"Τι κάνεις εκεί;" ρώτησε η μητέρα του, έκπληκτη.  "Μαζεύω προμήθειες για το χειμώνα, τα μυρμήγκια μού το έμαθαν". - Παιδί μου, άφησε αυτήν την φροντίδα στα μερμήγκια. Αυτά δεν έχουν φτερά όπως εμείς! Όταν θα έχει τελειώσει το καλοκαίρι, θα αφήσουμε αυτά τα μέρη και θα πάμε σε κάποια άλλη χώρα όπου δεν θα έχουμε έλλειψη από τροφή".

Εμείς, ως χριστιανοί, τι είμαστε; Μυρμήγκια ή χελιδόνια; Μήπως περνάμε το χρόνο μας μαζεύοντας συνέχεια αγαθά και πλούτη για το μέλλον; Αν και η προνοητικότητα είναι σωστός σύμβουλος, ωστόσο, ας θυμόμαστε ότι δεν θα είμαστε για πάντα κάτοικοι αυτής της γης. Το επίγειο σπίτι μας, δηλαδή το ανθρώπινο σώμα μας, δεν είναι παρά μια σκηνή, που κάποια στιγμή θα την αφήσουμε εδώ κάτω. Ο Θεός μάς έχει ετοιμάσει στον ουρανό "οικοδομή, οικία αχειροποίητη, αιώνια" (Β' Κορινθίους 5:1), για να ζήσουμε για πάντα. 

Ας μην παρασυρόμαστε, λοιπόν, απ' αυτά που κάνουν οι άλλοι άνθρωποι γύρω μας. Ούτε να μας απορροφήσουν οι έγνοιες και οι επιθυμίες της ζωής αυτής, σε σημείο ώστε να συγκεντρώνουμε με ζήλο θησαυρούς που φθείρονται. Είμαστε πολίτες του ουρανού και περιμένουμε την επιστροφή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και τον ερχομό της βασιλείας Του. Ως σοφοί και φρόνιμοι δούλοι, ας ετοιμαζόμαστε γι' αυτήν τη συνάντηση και ας συγκεντρώνουμε θησαυρούς στον ουρανό, εκεί "όπου ούτε σκουλήκι ούτε σκουριά τούς αφανίζουν, και όπου κλέφτες δεν κάνουν διάρρηξη ούτε κλέβουν" (Ματθαίος 6:20).