«Ο Κύριος έσκυψε από τον
ουρανό επάνω στους γιους των ανθρώπων, για να δει αν υπάρχει κάποιος που να
έχει σύνεση, που να ζητάει τον Θεό. Όλοι παρέκλιναν, μαζί εξαχρειώθηκαν, δεν
υπάρχει κανένας που να πράττει το αγαθό, δεν υπάρχει ούτε ένας». Ψαλμός 14:2-3
Ένα από τα επιτιμητικά επιχειρήματα
εναντίον του χριστιανισμού είναι το εξής: εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια που
υπάρχει ως δόγμα, η βία συνεχίζει να υφίσταται, η ειρήνη δεν βασιλεύει στον
κόσμο, ούτε ακόμη και στις χώρες όπου η χριστιανική κουλτούρα είναι κυρίαρχη.
Αν το ευαγγέλιο έπρεπε να είχε φέρει ευεργετικά αποτελέσματα στους ανθρώπους
και στην κοινωνία, αυτό θα έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί εδώ και καιρό! Το
συμπέρασμα αυτού του συλλογισμού, αν και εκ πρώτης όψεως λογικό, οδηγεί κάποιον
να απορρίψει το ευαγγέλιο ως προσωπική οδό σωτηρίας.

Οι άνθρωποι απέρριψαν ξεκάθαρα
Εκείνον που ήταν ο βασιλιάς της ειρήνης και της δικαιοσύνης. Τον σταύρωσαν και
αυτό το γεγονός αποδεικνύει απόλυτα τον αγιάτρευτο χαρακτήρα της αμαρτωλής
φύσης του ανθρώπου και της απόφασής του να επιλέξει μόνος του τους δρόμους του.
Ο Θεός έχει ήδη αναγγείλει την καταδικαστική απόφασή Του γι’ αυτόν τον κόσμο: «η
γη και τα έργα που βρίσκονται σ’ αυτή, θα κατακαούν» (Β’ Πέτρου 3:10).
Το ευαγγέλιο δεν έχει
στόχο να βελτιώσει τον κόσμο.
Το ευαγγέλιο απευθύνει ατομική πρόσκληση σε κάθε
έναν που θα ήθελε
να ξεφύγει από την αιώνια κρίση που θα υποστεί, αν δεν
μετανοήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου