"Τούτα, όμως, γράφτηκαν, για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός τού Θεού, και πιστεύοντας να έχετε ζωή στο όνομά του". Ιωάννης 20:31
Ο Πασκάλ Μπλαιζ, γάλλος φιλόσοφος και μαθηματικός, έλεγε: "Η γνώση της ύπαρξης του Θεού, χωρίς τον Ιησού Χριστό, είναι ανώφελη και στείρα". Πράγματι, πολλοί άνθρωποι σήμερα δηλώνουν πιστοί. Όταν τους ρωτάνε τι σημαίνει αυτό για τους ίδιους προσωπικά, διευκρινίζουν ότι πιστεύουν στην ύπαρξη ενός ανώτερου όντος, το οποίο ονομάζουν Θεό. Γι' αυτούς, λοιπόν, η σημασία της λέξης "πιστός" είναι το αντίθετο της λέξης άθεος. Καθώς υπάρχουν πολλές θρησκείες πάνω στη γη, θα έλεγε κανείς ότι είναι δύσκολο να ξέρεις ποια είναι η σωστή. Το να ονομάζει κανείς τον εαυτό του θεϊστή, τον διευκολύνει να μη χαρακτηριστεί από την πίστη του σε μια συγκεκριμένη θρησκεία και τον κάνει επιεική και ανεκτικό με τα άλλα δόγματα. Κάποιοι θεωρούν ότι αρκεί να πιστεύεις γενικά στην ύπαρξη του Θεού, και ότι μια τέτοια ακαθόριστη πίστη είναι αποδεκτή.
Θα ήταν όμως χρήσιμο να ξανασκεφτούμε την άποψη του φιλόσοφου Πασκάλ Μπλαιζ, για το λόγο ότι είναι σύμφωνη μ' αυτά που η Αγία Γραφή λέει. Πράγματι, η Βίβλος διαχωρίζει την πίστη στο Θεό από την πίστη που σώζει. Η πίστη στην ύπαρξη του Θεού δεν είναι αρκετή για να σωθεί κανείς, διότι δεν έχει καμιά ουσιαστική επίδραση στην αμαρτία και το κακό που μολύνει την καρδιά του ανθρώπου. Εξάλλου "και τα δαιμόνια πιστεύουν, και φρίττουν" (Ιάκωβος 2:19) στην ιδέα της ύπαρξης του Θεού.
Η πίστη που σώζει δεν είναι μια απλή πίστη σ' έναν ακαθόριστο Θεό, αλλά μια πράξη μετάνοιας και εμπιστοσύνης στον Ιησού Χριστό, το Γιο του Θεού, που πέθανε στο σταυρό για να σβήσει με το αίμα Του τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων.
Τι είδους πίστη είναι η δική μας; Έχουμε στηρίξει την ελπίδα μας στο σωτήριο έργο του Χριστού; Τον έχουμε δεχτεί σαν προσωπικό μας Σωτήρα και Κύριο; Ή πιστεύουμε ότι είμαστε εντάξει, εφόσον δεν απορρίπτουμε την ύπαρξη του Θεού;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου