Προς Εμμαούς

20 Οκτωβρίου 2013

Θα σε διδάξει, αν Του το ζητήσεις.

"Δίδαξέ με, Κύριε, τον δρόμο σου, και θα περπατώ στην αλήθεια σου· προσήλωνε την καρδιά μου στον φόβο τού ονόματός σου". Ψαλμός 86:11

"Τι σπουδές να διαλέξω; Πού να μείνω; Ποιος είναι ο σωστός άνθρωπος για να γίνει σύζυγός μου; Τι απόφαση να πάρω σ' αυτήν την περίπτωση;" Να ερωτήσεις που όλοι κάνουμε στους εαυτούς μας ζητώντας την απάντηση που θα είναι η καλύτερη για μας και που θα μας εξασφαλίσει ένα σταθερό μέλλον. Επιπλέον, κάθε μέρα καλούμαστε να πάρουμε αποφάσεις διαφορετικής σπουδαιότητας, και συχνά αυτό γίνεται επώδυνο, κυρίως όταν αυτές μπορεί να έχουν βαριές συνέπειες.

Πολλές φορές αναβάλλουμε, παλινδρομούμε, μπερδευόμαστε. Πώς ν' αποφασίσει κανείς σωστά; Σίγουρα, η εμπειρία μας βοηθά και μας κάνει συνετούς. Οι συμβουλές σοφών και μυαλωμένων φίλων μας μπορεί επίσης να μας φανούν χρήσιμες. Μα όπως και να το κάνουμε, πάντα μένει ένα κομμάτι αμφιβολίας. Από πού θα πάρουμε περισσότερο φως και βοήθεια; Αν θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι κάναμε τη σωστή επιλογή, το καλύτερο είναι να ρωτήσουμε το Θεό. Εκείνος μόνο ξέρει ποιος είναι ο καλύτερος δρόμος για εμάς. Ας Του απευθύνουμε την προσευχή μας χωρίς δισταγμό. Ας Του ζητήσουμε να μας διδάξει την κατεύθυνση που πρέπει να πάρουμε και ας ησυχάσουμε. Δε χρειάζεται να φοβόμαστε όταν έχουμε ακουμπήσει χωρίς όρους τη ζωή μας στα χέρια Του. Ο Κύριος θα μας δώσει από την ανεξάντλητη σοφία Του και θα χρησιμοποιήσει τους τρόπους εκείνους που κρίνει σωστούς, ώστε να κατανοήσουμε τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε.

Η συνετή προσευχή σ' αυτήν την περίπτωση είναι: "Δίδαξέ με, το δρόμο σου" και όχι δίδαξέ με το "δρόμο μου". Να ζητάμε απ' Εκείνον με ταπεινή καρδιά   να φωτίσει το μονοπάτι που πρέπει να πάρουμε, το δικό Του μονοπάτι, που θα είναι και το καλύτερο. Ας το κάνουμε, όμως, χωρίς διγνωμία και ανησυχία, έχοντας εμπιστοσύνη ότι Αυτός μπορεί να μας συνετίσει σε κάθε περίπτωση. Αν κάπου κάναμε λάθος, αν κάτι δεν καταλάβαμε καλά, ας Τον εμπιστευόμαστε και πάλι. Εκείνος μπορεί να μας επαναφέρει, να μας συγχωρήσει, να μας στηρίξει. Εξάλλου, δεν αφήσαμε τις καρδιές μας με γνήσια εκζήτηση και χωρίς όρους στα χέρια Του; Γιατί να φοβόμαστε; Εκείνος ξέρει πώς θα μας κάνει κατανοητή και διαυγή την απόφαση που πρέπει να πάρουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου