Μια ζωή ταπεινή

"Αλλά, αφού κραταιώθηκε, υψώθηκε η καρδιά του σε διαφθορά· και ασέβησε στον Κύριο τον Θεό του..." Α΄ Χρονικό 26:16

Ο Μούντυ, χριστιανός ευαγγελιστής και ιεραπόστολος του 19ου αιώνα, είχε πει: "Όταν ένας άνθρωπος πιστεύει ότι είναι δυνατός και νιώθει σίγουρος για τον εαυτό του, περιμένετε να πέσει. Η πτώση του πιθανόν να πάρει χρόνια  να συμβεί, αλλά έχει ήδη αρχίσει". Τέτοια ήταν ακριβώς η περίπτωση του βασιλιά Οζία, στην Παλαιά Διαθήκη.

Όλα έμοιαζαν ότι πήγαιναν καλά στη ζωή του. Υπάκουε στο Θεό, υποτασσόταν στον προφήτη δια του οποίου ο Κύριος τού μιλούσε και αναζητούσε να κάνει το θέλημά Του σχεδόν καθ' όλη τη διάρκεια της βασιλείας του. Όσο καιρό στηριζόταν στη βοήθεια Του, ο Θεός τού έδωσε μεγάλες νίκες  και κατόρθωσε να δημιουργήσει σπουδαία έργα για το λαό. Η ζωή του Οζία χαρακτηριζόταν από μεγάλη δύναμη και μια ολοκληρωτική επιτυχία σε ανθρώπινο επίπεδο, έως τη στιγμή που όλη αυτή η δόξα τον τύφλωσε. Η περηφάνια του εκδηλώθηκε με διάφορους τρόπους: προκάλεσε την αγιότητα του Θεού μπαίνοντας στο Ναό να θυμιάσει χωρίς να έχει αυτό το ιερατικό δικαίωμα. Εκτίμησε τη βοήθεια του Κυρίου ως σημαντική, αλλά όχι και απόλυτα απαραίτητη για την οργάνωση και διοίκηση της βασιλείας του. Αρνήθηκε να υποταχθεί στις συμβουλές Του και δε θέλησε να διορθωθεί ούτε να μετανοήσει όταν ελέγχθηκε για την αμαρτία του.

Όταν ο Θεός ευοδώνει τους δρόμους μας,  μας χαρίζει κάποιες νίκες ή επιτυχίες σε διάφορους τομείς της ζωής μας, ας μην ξεχνάμε ότι η πηγή της προέλευσής τους είναι Αυτός και μόνο. Ας κρατήσουμε ταπεινές τις καρδιές μας και ας μη νομίσουμε ότι καταφέραμε κάτι χάρις στις ικανότητές μας, τις δυνάμεις ή την ευσέβεια μας. Ο βασιλιάς Δαβίδ το ήξερε πολύ καλά γι' αυτό λέει: "[...] ο πλούτος και η δόξα από σένα έρχονται, και εσύ δεσπόζεις τα πάντα· και στο χέρι σου είναι η ισχύς και η δύναμη· και στο χέρι σου είναι να μεγαλύνεις και να ισχυροποιείς τα πάντα" (Α' Χρονικών 29:12).

Μακάρι να στεκόμαστε πάντα με ταπείνωση μπροστά Του γιατί  "Ο Θεός στους υπερήφανους αντιτάσσεται, στους ταπεινούς όμως δίνει χάρη" (Ιάκωβος 4:6).