"Κατά την επόμενη ημέρα, ο Ιωάννης βλέπει τον Ιησού να έρχεται προς αυτόν, και λέει: Δέστε, ο Αμνός τού Θεού, που σηκώνει την αμαρτία τού κόσμου". Ιωάννης 1:29
Τις τελευταίες εβδομάδες, εξαιτίας μιας περιπέτειας υγείας ενός στενού συγγενή μου, έχω βρεθεί αρκετά συχνά στο νοσοκομείο. Η εμπειρία δεν μου είναι καθόλου άγνωστη και οι χώροι του οικείοι. Από το γραφείο κινήσεως, στα δωμάτια, στους διαδρόμους, στο προαύλιο. Αυτό που τράβηξε την προσοχή μου στο συγκεκριμένο νοσοκομείο ήταν η όμορφη μικρή άσπρη βιβλιοθήκη στον διάδρομο του ορόφου μας, γεμάτη από βιβλία ποικίλης ύλης. Καθώς έκανα τη βόλτα μου, τα χάζευα. Πολιτικά, οικονομικά, μυθιστορήματα, περιοδικά, θρησκευτικά. Το μυαλό μου ξαφνικά φωτίστηκε: Δεν υπάρχει καμιά Καινή Διαθήκη! Ούτε φυλλάδια με σύντομα ευαγγελιστικά μηνύματα. Σκέφτηκα ότι πρέπει να το κάνω σύντομα, αλλά ο ασθενής βγήκε χωρίς να έχω καταφέρει να εκπληρώσω την αποστολή μου. Ετοίμασα ό,τι έπρεπε και περίμενα. Κάποια ευκαιρία μπορεί να δοθεί, κάποιο δρομολόγιο για να δει τον ασθενή ο γιατρός. Προσευχήθηκα και είπα ότι αυτά τα βιβλία πρέπει να μπουν στην βιβλιοθήκη του νοσοκομείου... Και μετά το ξέχασα.
Ο Θεός, όμως, δεν το ξέχασε! Σήμερα το πρωί, μετά από μέρες, ο ασθενής έκανε πυρετό και πρέπει να πάει στο νοσοκομείο.Τα παιδιά του λείπουν ταξίδι και πρέπει να τον πάω εγώ. "Αχ, σκέφτηκα, είναι πιεσμένο το πρόγραμμά μου". Παρ' όλα αυτά ετοιμάζομαι και την ώρα που πάω να πάρω την τσάντα μου το μάτι μου πέφτει στα βιβλία. Κατάλαβα μεμιάς. Αυτά, κάποιος θα έχει ανάγκη να τα διαβάσει. Κάποια ψυχή περιμένει ν' ακούσει για την αγάπη του Θεού στις θλιβερές ώρες του νοσοκομείου. Ο Θεός ξέρει ποια είναι και πότε. Και επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή μας, Τον ευχαρίστησα.
Με συγκινεί η αγάπη του Θεού για όλους τους ανθρώπους, που προκειμένου να τους σώσει, μας ξεβολεύει. Κάποιες φορές η μαρτυρία μας, το να πούμε και να δείξουμε στους άλλους τον Ιησού Χριστό, μας κοστίζει. Ένα νοσοκομείο στο οποίο πρέπει να μείνουμε καθηλωμένοι. 'Ενας γείτονας που ζητάει συνεχώς τη βοήθειά μας. Ένας συγγενής που καλούμαστε να στηρίξουμε. Ένας συνεργάτης που μας ταλαιπωρεί... Πόσους τρόπους δεν εφευρίσκει ο Θεός προκειμένου να πλησιάσει μια ψυχή. Να της μιλήσει, να της δείξει την αγάπη και τη σωτηρία Του. Αλλά αυτό το έργο, θα το κάνει μ' εμάς, χρησιμοποιώντας τις συνθήκες που έχει διαμορφώσει. Ας είμαστε έτοιμοι ως "συνεργοί του Θεού" (Α' Κορινθίους 3:9) να μεταδώσουμε το σωτηριακό μήνυμα του Θεού σε ανθρώπους που θα μας φέρει δίπλα μας ή θα πάει εμάς σ' αυτούς. Μακάρι χωρίς φυγοπονία, χωρίς αδιαφορία ή καθυστέρηση να εκπληρώνουμε τις αποστολές για τις οποίες ο Κύριος μάς κρατάει εδώ κάτω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου