Προς Εμμαούς

10 Οκτωβρίου 2013

Χαρισμένη δικαιοσύνη

"Και ο Ιησούς, ακούγοντας, λέει σ' αυτούς: Δεν έχουν ανάγκη από γιατρό αυτοί που υγιαίνουν, αλλά αυτοί που πάσχουν· δεν ήρθα να καλέσω σε μετάνοια δικαίους, αλλά αμαρτωλούς". Μάρκος 2:17


 "Μάθε να γνωρίζεις το Χριστό, το Χριστό τον εσταυρωμένο. Μάθε να ψάλλεις τα μεγαλεία Του, να μη στηρίζεσαι πλέον στον εαυτό σου, και να λες: "Εσύ, Κύριε Ιησού, είσαι η δικαιοσύνη μου, εσύ φορτώθηκες την ενοχή μου". Να συλλογίζεσαι τη μεγάλη αγάπη Του και να τη βλέπεις σαν την πιο γλυκιά παρηγοριά. Διότι αν μπορούσαμε να φτάσουμε στην ανάπαυση της συνείδησης με τις δικές μας προσπάθειες και  ενέργειες, γιατί λοιπόν χρειαζόταν να πεθάνει ο Ιησούς; Δε θα βρεις την ειρήνη παρά μόνο σ' Αυτόν, και αφού πρώτα απογοητευτείς από τον εαυτό σου και τα έργα σου. Τότε θα μάθεις ότι, όπως ανέλαβε εσένα και έκανε δικές Του τις δικές σου αμαρτίες, έτσι κάνει δική σου τη δική Του δικαιοσύνη.

Αν αυτό το πιστεύεις απόλυτα, βοήθησε τότε τους αδελφούς σου που παραμένουν ακόμη μέσα στο λάθος... Θα ήταν ολέθρια δικαιοσύνη, η δικαιοσύνη ενός χριστιανού που δε θα μπορούσε ν' ανεχτεί άλλους ανθρώπους, τους οποίους κρίνει χειρότερους απ' αυτόν, και ο οποίος θα κρυβόταν στη μοναξιά του, αντί να είναι χρήσιμος στους αδελφούς του: με την παρουσία του, την υπομονή του, τα λόγια του, το παράδειγμά του... Αν σε κάτι έχεις έλλειψη, γονάτισε μπροστά στον Κύριο Ιησού και ζήτησέ του το. Αυτός θα σε διδάξει κάθε πράγμα. Σκέψου μόνο τι έκανε για σένα αλλά και για όλους εμάς, για να μάθεις, και εσύ επίσης, πώς να βοηθάς τους άλλους. 

Αν ο Χριστός ήθελε να ζήσει ανάμεσα σε καλούς ανθρώπους και να πεθάνει μόνο για τους φίλους Του, για ποιον, θα ήθελα να σε ρωτήσω, θα είχε πεθάνει και με ποιον τελικά θα είχε ζήσει;".
                                                       
                                        Απόσπασμα από λόγια του Μαρτίνου Λούθηρου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου