Χαρακτηριστικό άρωμα

"Ευχαριστία ανήκει στο Θεό, που μας κάνει πάντοτε να θριαμβεύουμε διαμέσου τού Χριστού, και σε κάθε τόπο φανερώνει μέσα από μας την οσμή τής γνώσης του"

 Β' Κορινθίους 2:14

Δεν μπορούμε να το δούμε, να το ακούσουμε ή να το αγγίξουμε, όμως το άρωμα είναι δυνατό. Η ευωδιά των δέντρων και των λουλουδιών όπως της γαρδένιας, του τριαντάφυλλου, του γιασεμιού, του σάνδαλου, του μύρου και τόσων άλλων φέρνουν στη μνήμη μας αναμνήσεις από το παρελθόν. Μας θυμίζουν ανθρώπους και δεσμούς που πολλές φορές έχουμε ξεχάσει.

Πριν λίγο καιρό πέρασε δίπλα μου μια κυρία που φορούσε ένα άρωμα που είχα πάρα πολλά χρόνια να μυρίσω. Ήταν ένα παλιό άρωμα που φαίνεται ότι ακόμα κυκλοφορεί και το οποίο φορούσε η δασκάλα του πιάνου μου όταν ήμουν παιδί. Αστραπιαία σταμάτησα και έκλεισα τα μάτια μου. Πήγα πίσω για να θυμηθώ το σπίτι της δασκάλας, το πρόσωπό της, τον τρόπο που διόρθωνε τα ανεπίδεχτα δάχτυλά μου ενώ εγώ εισέπνεα το άρωμα  της και χάζευα τα ρούχα της... οι παρατηρήσεις για τις λάθος νότες ερχόταν σε δεύτερη μοίρα!

Κάποιες διασημότητες δίνουν το όνομά τους επίσης σε αρώματα και οι φανατικές ταυτίζονται με την τάδε ηθοποιό ή τραγουδίστρια φορώντας το άρωμά της. Η ιδέα του αρώματος δεν είναι νέα, ούτε φυσικά η αντίληψη ότι  κάθε γυναίκα πρέπει να φοράει το δικό της  άρωμα που τη χαρακτηρίζει και την κάνει αξέχαστη. 

Εμένα όμως, τι θέλω ακριβώς να με κάνει αξέχαστη στους γύρω μου; Ποιο άρωμα μου θέλω να τους θυμίζει την προσωπικότητά μου; Σαν χριστιανή που φέρνω επάνω μου το όνομα του Θεού στον κόσμο είμαι "ευωδία Χριστού προς το Θεό ανάμεσα σ' εκείνους που σώζονται και σε κείνους που χάνονται"; (Β΄ Κορινθίους 2:15) Με θυμούνται για τα γλυκά μου λόγια, την επιείκεια, τη χαρούμενη διάθεσή μου, την ανιδιοτελή προσφορά μου, την εργατικότητα, την αλήθεια, την καθαρότητά μου;  Μυρίζει η ζωή μου ένα  καθημερινό άρωμα που δεν μένει σφραγισμένο σε πανάκριβο μπουκάλι και από το οποίο βάζω "δύο σταγόνες" μόνο σε ειδικές περιπτώσεις; Είμαι ένας άνθρωπος που το μύρο του χαρακτήρα του Χριστού ανακουφίζει τις διψασμένες ψυχές, ξεκουράζει και δροσίζει με την παρουσία του; Τέλος, μπορεί ο Θεός να ταυτιστεί μαζί μου με τόσο δυνατό τρόπο ώστε οι άνθρωποι που με διασταυρώνουν και με τους οποίους ζω, όταν κλείνουν τα μάτια τους, να μπορούν να ανακαλούν στη μνήμη τους Εκείνον;