Κακό παράδειγμα

"Όλα, λοιπόν, όσα αν σας πουν για να τηρείτε, να τα τηρείτε και να τα κάνετε, όμως, σύμφωνα με τα έργα τους μη κάνετε για τον λόγο ότι, λένε και δεν κάνουν". Ματθαίος 23:3

Κάποια γυναίκα στις Η.Π.Α συνελήφθη να οδηγεί με 165χιλ./ώρα έχοντας τον δεκάχρονο εγγονό της μέσα στο αυτοκίνητο. Όταν οι αστυνομικοί την συνέλαβαν , τους είπε ότι απλώς επιθυμούσε να του διδάξει τους κινδύνους της ταχύτητας και να του δείξει ότι δεν πρέπει ποτέ να οδηγεί κατ' αυτόν τον τρόπο. Να υποθέσουμε, λοιπόν, ότι πράγματι ήθελε να μάθει στο παιδί αυτά τα οποία έλεγε και όχι αυτό το οποίο έκανε.

Το γεγονός αυτό μας θυμίζει τους Φαρισαίους και τους νομοδιδάσκαλους της εποχής του Χριστού που φαίνεται ότι αντιμετώπιζαν το ίδιο πρόβλημα. Κατά τη γνώμη του Ιησού, ήταν πνευματικά διεφθαρμένοι. Είχαν μια σκληρυμένη συνείδηση και ήταν άμεσα υπεύθυνοι γι' αυτήν την λυπηρή πνευματική τους κατάσταση. Η ευθύνη τους να ερμηνεύουν και να εξηγούν το νόμο του Θεού στο λαό έπρεπε να εκπληρώνεται κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι άνθρωποι που τους άκουγαν να μπορούσαν να περπατούν στους δρόμους του Κυρίου και να έχουν μια ειλικρινή και ζεστή σχέση μαζί Του. Όμως, η προσωπική ερμηνεία και η επιλεκτική εφαρμογή του νόμου του Θεού κατέληξαν να είναι πιο σημαντικές γι' αυτούς από τον ίδιο το νόμο Του. Με λίγα λόγια, οι παραδόσεις τους απέκτησαν πολύ μεγαλύτερη αξία από τις γνήσιες εντολές του Θεού. Και όχι μόνο αυτό, αλλά πολύ συχνά δεν εφάρμοζαν καν αυτά που κήρυτταν, ενώ όταν το έκαναν, στόχο δεν είχαν να δοξάσουν με τη ζωή τους το Θεό αλλά τους εαυτούς τους. Ο Ιησούς, όχι άδικα, τους κατηγόρησε για υποκρισία και απάτη.

Ας αναλογιστούμε και τη δική μας συμπεριφορά. Μήπως η σχέση μας, ως μαθητές του Χριστού, περιορίζεται μόνο στα λόγια; Μήπως εκδηλώνουμε την πίστη μας σ' Αυτόν μόνο με λέξεις και εντυπωσιακές  χριστιανικές γνώσεις και συμβουλές, ενώ, ταυτόχρονα, ο τρόπος της ζωής μας φανερώνει άλλα πράγματα; Μιλάμε μόνο το Λόγο του  Θεού στους άλλους ή πράττουμε σύμφωνα μ' Αυτόν μπροστά στους άλλους, ανεξάρτητα από το αν μας συμφέρει ή όχι; Ένα καλό παράδειγμα μπορεί να μην χρειάζεται καθόλου λόγια για να υποστηρίξουν αυτά που λέμε και διδάσκει πολύ περισσότερο με τη δύναμή του παρά με οποιαδήποτε λεκτική προτροπή.