Αληθινή ομορφιά

"Ψεύτικη είναι η χάρη, και μάταιη η ομορφιά, η γυναίκα, η οποία φοβάται τον Κύριο, αυτή θα επαινείται". (Παροιμίες 31:30)

Είναι πολύ εντυπωσιακό, όταν έχεις το χρόνο, να ξεφυλλίσεις κανένα από τα περιοδικά με τα γυαλιστερά εξώφυλλα, τις αψεγάδιαστες παρουσίες αντρών και γυναικών, τις ελκυστικές φωτογραφίες τους. Εκπλήσσεσαι από την ομορφιά και τη φινέτσα προσώπων και πραγμάτων, όπως και απ' τη θεματολογία. Γιατί το μεγαλύτερο μέρος τους είναι αφιερωμένο είτε στην επιτυχία, το χρήμα, το σεξ, είτε στην υγεία, τη δίαιτα και την ομορφιά. 

Καθώς είχα, λοιπόν, άφθονο ελεύθερο χρόνο, είπα να χαζέψω και εγώ λίγο τις σελίδες τους για να διαπιστώσω γρήγορα ότι δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που να ταΐσει την ψυχή. O στόχος είναι μάλλον να ευεργετηθεί η σάρκα και να ικανοποιηθεί μια στιγμιαία "απόλαυση του πνεύματος", που περικλείει έννοιες όπως χαλάρωση, ευχαρίστηση, περιέργεια. Ή για να μιλήσουμε με όρους από τη Βίβλο, για να ικανοποιηθεί το τρίπτυχο: "επιθυμία της σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου" (Α΄Ιωάννου 2:16).

Διαβάζοντας, ανακαλύπτεις ότι μέσα σ' αυτά αφθονεί το ψέμα για ευτυχισμένους  και ικανοποιημένους με τον εαυτό τους ανθρώπους, για τις άψογες σιλουέτες και τα τέλεια πρόσωπα τους, - αν είναι έτσι στην πραγματικότητα πολύ θα ήθελα να το πιστεύω. Για να μη μιλήσω για την πικρή αίσθηση της σύγκριση που αναπόφευκτα ξεπετάγεται και οδηγεί, άλλοτε σ' ένα κουραστικό κυνήγι αντιγραφής, άλλοτε σε μια θλιβερή αίσθηση κατωτερότητας και απελπισίας: "Εγώ ποτέ δεν θα γίνω έτσι", σκέφτεται κανείς.

Κάποτε κάποιος, μιλώντας με μια όμορφη κοπέλα, πολύ σίγουρη για τον εαυτό της, της έκανε την εξής ερώτηση: " Δεν σου λείπει η αυτοπεποίθηση. Ξέρεις γιατί;" Και εκείνη του απάντησε: "Ναι. Είναι γιατί είμαι πολύ όμορφη". Τότε, ο άλλος της είπε με αποστωμοτική σύνεση: "Αχ, λυπάμαι!" Η κοπέλα τον κοίταζε έκπληκτη: "Γιατί;" τον ρώτησε στο τέλος. "Γιατί μπορεί να μην είσαι για πάντα όμορφη", της απάντησε.

Η φυσική ομορφιά, δυστυχώς, μαραίνεται πολύ γρήγορα. Όλοι το γνωρίζουμε και ξέρουμε ότι οι προσπάθειες που κάνουμε για να διατηρήσουμε την όποια ομορφιά και νεότητα, αργά ή γρήγορα, είναι καταδικασμένες στην αποτυχία. Απλά αναζητούμε μια παράταση χρόνου γιατί ξέρουμε την αλήθεια, ότι είμαστε ουσιαστικά θφαρτοί.  

Ας ασχοληθούμε, λοιπόν, και λίγο με την εσωτερική ομορφιά, εκείνη του πνεύματος και της ευθύτητας του χαρακτήρα, που είναι μόνιμη, αληθινή και κάνει  τον  άνθρωπο εκλυστικό, αγαπητό, όμορφο.  Ειδικότερα για εμάς τις γυναίκες, η αυθεντική ομορφιά που μένει αιώνια είναι " ο κρυφός άνθρωπος της καρδίας, κοσμημένος με την αφθαρσία τού πράου και ησύχιου πνεύματος, το οποίο μπροστά στο Θεό είναι πολύτιμο" (Α' Πέτρου 3:4).