"Ό,τι σας λέω στο σκοτάδι, πείτε το στο φως και ό,τι ακούτε στο αυτί, κηρύξτε το επάνω στις ταράτσες". Ματθαίος 10:27
Ως άνθρωποι έχουμε πολύ βαθιές ανάγκες. Ο ποιητής Τέννυσον Άλφερντ είχε πει: "Κανένα πρωινό δεν έφτασε μέχρι το βράδυ χωρίς κάποια καρδιά να έχει συντριφτεί". Πόσες φορές δεν μας έχει συμβεί να μιλάμε με φίλους που η καρδιά τους είναι κομμάτια από τη θλίψη και έχουμε μείνει σιωπηλοί, μην ξέροντας τι να τους πούμε ή πώς να τουςπαρηγορήσουμε. Απέχουμε κατά πολύ από τον Ιησού Χριστό που ήξερε πώς να μιλήσει "έναν λόγο προς τον κουρασμένο σε κατάλληλο καιρό" (Ησαΐας 50:4).
Μπορεί, μιλώντας στους άλλους με λόγια που νομίζουμε ορθά, ενισχυτικά, χρήσιμα, λόγια που ακούσαμε από κάποιους ίσως, να εξασκήσουμε κάποια επιρροή στους θλιμμένους ανθρώπους γύρω μας. Μα είναι τα λόγια που ο ίδιος ο Κύριος μάς δίδαξε, που είναι τα πιο εύστοχα και παρηγορητικά.
Γι' αυτό οφείλουμε σαν χριστιανοί να καθόμαστε στα πόδια του Χριστού και να ακούμε τη διδασκαλία Του, τους λόγους Του, τις συμβουλές Του. Όσο πιο πολύ παίρνουμε απ' Αυτόν, τόσο πιο πολύ θα είμαστε ικανοί να δίνουμε στους άλλους. Την αποκάλυψη, την οδηγία, τη δύναμη, τη σοφία που πρέπει να έχουμε τόσο για τη δική μας τη ζωή όσο και για να βοηθούμε τους γύρω μας, δεν θα τη βρούμε παρά κάνοντας "παρέα" με το Χριστό, μελετώντας προσεκτικά τη Γραφή μας, προσευχόμενοι, αφιερώνοντας ώρα σε κοινωνία μαζί Του. Ένας χώρος που κανείς δεν θα μπορεί να μας ενοχλήσει, "το μυστικό μας δωμάτιο", μακριά από ό,τι και όποιον μας καλεί ή διεκδικεί εκείνη την ώρα το χρόνο μας προκειμένου να δώσουμε χρόνο στο Θεό να μας φανερώσει τον εαυτό Του και να μιλήσει στην καρδιά μας, έχει μεγάλη σημασία για την πνευματική μας ζωή. Μ' αυτόν τον τρόπο θα είμαστε ικανοί και εμείς να ζήσουμε με ειρήνη, δύναμη και χαρά αλλά να βοηθήσουμε και άλλους, κυρίως αυτούς που έχουν βουλιάξει μέσα στα βάθη της απελπισίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου