Απογοητευμένος

«Όλη τη μέριμνά σας ρίξτε την επάνω σ’ αυτόν, επειδή αυτός φροντίζει για σας». Α’ Πέτρου 5:7

Απογοητευμένος από τους μήνες που κρυβόταν και έφευγε εξαιτίας του κυνηγητού που του έκανε ο βασιλιάς Σαούλ, που ζητούσε να τον σκοτώσει, ο Δαβίδ συμμάχησε με τους εχθρούς του λαού του, τους Φιλισταίους.  Και τώρα, είναι αναγκασμένος να φύγει σε πόλεμο εναντίον της χώρας του! Χάρις στη μεσολάβηση του Θεού, οι αρχηγοί των Φιλισταίων φοβήθηκαν ότι ο Δαβίδ θα στραφεί εναντίον τους στη μάχη και γι’ αυτό τον απέπεμψαν μαζί με τους στρατιώτες του.

Επιστέφοντας, όμως, πίσω στην πόλη του, ο Δαβίδ βρίσκεται αντιμέτωπος με μια απελπιστική κατάσταση: το χωριό του έχει καεί. Οι γυναίκες και τα παιδιά τους είχαν πιαστεί αιχμάλωτοι, όλα τους τα υπάρχοντα είχαν λεηλατηθεί. Οι άντρες του, αξιόλογοι πολεμιστές, απελπισμένοι και γεμάτοι δάκρυα για το κακό που τους συνέβη, τον θεώρησαν υπαίτιο γι’ αυτήν την  καταστροφή και σκέφτηκαν να τον λιθοβολήσουν. Ποια θα μπορούσε να είναι η αντίδραση του Δαβίδ, ο οποίος βρίσκεται μόνος και αισθάνεται ένοχος για ό,τι έγινε;  Καταδιώκεται από το Σαούλ, διώχνεται από τους Φιλισταίους, απειλείται από τους στρατιώτες του, έχει στερηθεί την οικογένεια και τα υπάρχοντά του. Πώς θα αντιδράσει αυτός ο άντρας της πίστης; Η στάση του είναι καταπληκτική: «Ο Δαβίδ, όμως, δυναμώθηκε στον Κύριο τον Θεό του» (Α’ Σαμουήλ 30:6). Ταπεινά, ρωτάει το Θεό τι στάση να κρατήσει και ο Κύριος τού χαρίζει μια θαυμαστή απελευθέρωση. 

Άραγε, τι συμβαίνει με τις δικές μας  αντιξοότητες;  Όταν η απογοήτευση μάς κατακλύζει, όταν μας βαραίνει από τη συνειδητοποίηση των σφαλμάτων μας, όταν η μοναξιά μάς σφίγγει και οι συνθήκες της ζωής είναι εναντίον μας, τότε πώς αντιδρούμε; Το μόνο εύκολο είναι να κατεβάσουμε τα χέρια. Να πούμε ότι νικηθήκαμε, κάναμε λάθος και ότι δεν υπάρχει πια καμιά ελπίδα στην περίπτωσή μας. Δεν υπάρχει στ’ αλήθεια; Και η χάρη του Θεού; Το έλεος Του για εμάς, που Τον αγαπάμε και Τον εμπιστευόμαστε, στέρεψε επειδή κάναμε κάποια λάθη και δεν φανήκαμε, ίσως, άξιοι των περιστάσεων και της αποστολής μας;

Η χάρη του Θεού είναι πάντα έτοιμη να μας δοθεί. Ας πάμε ξανά σ’ Αυτόν, θα μας βοηθήσει, θα μας ακούσει, θα μας ενισχύσει. Δεν υπάρχει αμαρτία τόσο μεγάλη για να μη μπορεί να εξομολογηθεί και να συγχωρηθεί. Δεν υπάρχει αμαρτία, όποια και αν είναι, που να μας εμποδίσει να πλησιάσουμε το Θεό με προσευχή και μετάνοια. Δεν υπάρχει κατάσταση τόσο δύσκολη στην οποία Εκείνος να μη μπορεί ν’ απαντήσει. Θα το κάνει, με σοφία και αγάπη.  Ας πάμε ξανά σ’ Αυτόν.