Σοφός μπροστά στα μάτια σου;

" Είδες άνθρωπο, που νομίζει τον εαυτό του σοφό; Περισσότερη ελπίδα είναι από τον άφρονα, παρά απ' αυτόν" . Παροιμίες 26:12

Θυμόμαστε σχεδόν όλοι την περίφημη διακήρυξη του Έλληνα φιλόσοφου Σωκράτη:
"'Ενα ξέρω, ότι τίποτα δεν ξέρω".  Πρόταση παράδοξη για έναν φιλόσοφο, αποτέλεσε όμως το θεμέλιο λίθο της φιλοσοφίας του και βάση για την αναζήτηση της αλήθειας. Ο Σωκράτης είχε συνειδητοποιήσει ότι παρά την προσπάθεια του να αποκτήσει  σοφία και επιστήμη, η γνώση του ήταν πάντα ελλιπής. Αυτό το ένστικτό του για τις πεπερασμένες δυνατότητες της ανθρώπινης σύνεσης και την ανάγκη του ανθρώπου να διδάσκεται και να μαθαίνει επαληθεύεται μέσα από τις σελίδες της Βίβλου. Πολλές φορές χρειάζεται να σωπάσουμε και να ακούσουμε τους άλλους που μπορεί να έχουν κάτι να μας διδάξουν. "Και ο ίδιος ο άφρονας, όταν σωπαίνει, θεωρείται σοφός, και εκείνος που κλείνει τα χείλη του, θεωρείται συνετός" Παροιμίες 17: 28.

Το να είμαστε ικανοποιημένοι από τη δική μας σοφία αποτελεί κενοδοξία. Η αληθινή σοφία είναι ταπεινή, λαμβάνει υπόψη τον άλλον και ξέρει να τον ακούει. Ακόμη και ένας καλός μάνατζερ οφείλει ν' αναγνωρίζει την αξία των συνεργατών του και να λαμβάνει υπόψη του τις απόψεις τους. Θα αποφεύγαμε σίγουρα πολλές αντιπαραθέσεις, αν ξέραμε ταπεινά ν' ακούμε το διπλανό μας.

Αν η ταπεινοφροσύνη και η ικανότητα ν' ακούμε είναι απαραίτητα στοιχεία για την επικοινωνία και τις σχέσεις μας με τους άλλους, πόσο περισσότερο σημαντικά είναι για τη σχέση μας με το Θεό. Άραγε, έχουμε μάθε να Τον ακούμε; Μελετάμε το γραπτό λόγο Του, την Αγία Γραφή; Αν ναι, πιστεύουμε αυτά τα οποία λέει ή τα θεωρούμε υπερβολικά, ξεπερασμένα ή μη πραγματοποιήσιμα; 

Αν είμαστε χριστιανοί, αυτή η στάση πρέπει να χαρακτηρίζει όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Διαφορετικά διατρέχουμε τον κίνδυνο, καθώς κυλούν τα χρόνια, να μετακινηθούμε από τη θέση της πίστης και της υπακοής στο Λόγο Του σε μια πορεία που θα στηρίζεται στη γνώση, τη σοφία και τις εμπειρίες μας. Έχει μεγάλη σημασία για τη ζωή ενός πιστού ανθρώπου να διατηρεί πάντα μια θέση ταπείνωσης και εξάρτησης από τη θεϊκή σοφία και συμβουλή. Εκείνος ξέρει καλύτερα και είναι ικανός να μας εξηγήσει ό,τι δεν καταλαβαίνουμε ή αγνοούμε. Ας Τον ρωτάμε. " Ό,τι δεν βλέπω, δίδαξέ με εσύ" ( Ιώβ 34: 32). Μακάρι αυτή να είναι πάντα η θέση μας μπροστά στο Θεό. Τότε σοφία, σύνεση, ασφάλεια και ευλογία θα μας ακολουθούν σ΄όλα μας τα βήματα.

                                  Σκέψη:  Κύριε, θέλω να μάθω να Σε ρωτάω

                                                να Σ΄ ακούω, να Σε συμβουλεύομαι.

                                                Ας μη στρέφομαι πάντα στους άλλους

                                                και στον εαυτό μου. Υπάρχεις και Εσύ.