'Εχεις φόβο Θεού;

" Από πού  λοιπόν, έρχεται η σοφία; Και πού είναι ο τόπος της σύνεσης;... Ο Θεός εννοεί τον δρόμο της, και αυτός γνωρίζει τον τόπο της... τότε είδε, και τη φανέρωσε... και στον άνθρωπο είπε: Πρόσεξε, ο φόβος του Κυρίου, αυτός είναι η σοφία, και η αποχή από το κακό, σύνεση". Ιώβ 28: 20,22,27-28.     

Οι άνθρωποι σήμερα θέλουν να ελευθερωθούν από τους φόβους και τις αγωνίες τους. Και δίκαιο έχουν. Ποιος είναι εκείνος που θα ήθελε να ζει κάτω από καθεστώς φόβου; Φοβάσαι έναν κακό και άδικο προϊστάμενο, έναν βίαιο σύζυγο, έναν κακοποιό που μπορεί να βλάψει εσένα και την οικογένειά σου. Αν είσαι πάλι μαθητής, φοβάσαι έναν σκληρό και ανικανοποίητο καθηγητή, αν είσαι μόνος και ξένος σε μια χώρα, φοβάσαι πώς θα επιβιώσεις. Φοβάμαι, φοβάσαι... και ο καθένας μας μπορεί να προσθέσει τι ή ποιος είναι αυτός που του προκαλεί φόβο.

Όμως η Αγία Γραφή μιλάει για ένα φόβο που κάνει καλό και συνδέεται άμεσα με μια στάση σοφίας και σύνεσης. Πρόκειται για το φόβο του Θεού. Αυτό φαίνεται ακατανόητο βέβαια για μια μοντέρνα κοινωνία που κοιτάζει πώς θα πετάξει από πάνω της κάθε φόβο και πίεση και που ενδιαφέρεται πώς θα κάνει τη ζωή της πιο ξέγνοιαστη. Οι άνθρωποι  έχουν σχεδόν ξεχάσει ότι υπάρχει Θεός, πόσο μάλλον να Τον φοβούνται, δηλαδή να Τον υπολογίζουν και να Τον σέβονται. Για έναν τέτοιο σεβασμό κάνει λόγο η Βίβλος, και όχι  για το φόβο του βασανιστή ή δήμιου που είναι έτοιμος να σου πάρει το κεφάλι αν δεν υπακούσεις απόλυτα στις εντολές του. Αν ο Θεός ήταν τέτοιος, κανένας από μάς δεν θα ήταν ζωντανός. Αλλά ευτυχώς για μάς, ο Θεός δείχνει ακόμη ανοχή και συγχωρητικότητα, πολύ περισσότερο απ'  αυτό που μας αξίζει: Ο Θεός δείχνει σε μας αγάπη.

Μα εμείς τι κάνουμε μ' αυτήν την αγάπη; Μήπως την εκμεταλλευόμαστε χωρίς ντροπή και συχνά την περιγελούμε; Μήπως η καλοσύνη του Θεού και η μακροθυμία Του είναι μια ευκαιρία για μας να περάσουμε καλά, κοροϊδεύοντας, εξαπατώντας, αδικώντας και ταλαιπωρώντας τους άλλους; Έχουμε επίγνωση ότι με κάθε αμαρτία που κάνουμε προσβάλλουμε το Θεό, τη δικαιοσύνη και την αγιότητά Του; Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει τη φράση ή μπορεί και οι ίδιοι να έχουμε πει, όταν φυσικά μας αδικούν: " Τι Θεός είναι αυτός; Δεν βλέπει και δεν καταλαβαίνει τι γίνεται; Γιατί δεν τιμωρεί;". Όταν όμως εμείς φερόμαστε με τον ίδιο τρόπο, ξεχνάμε ότι αξίζουμε το ίδιο μέτρο δικαιοσύνης και τιμωρίας που συχνά επικαλούμαστε για τους άλλους.

Ας μην παίζουμε με την αγάπη και την καλοσύνη του Θεού. Το να φοβόμαστε το Θεό, να σεβόμαστε το νόμο και τις εντολές Του, δεν είναι ντεμοντέ ιστορία για κάποια ξεπερασμένα γεροντικά μυαλά. Είναι η αρχή της σοφίας, της σοφίας εκείνης που έχουν οι άνθρωποι που αναγνωρίζουν ότι ζουν και υπάρχουν χάρις στο έλεος, στη μακροθυμία και την αγάπη του Θεού. Ο φόβος του Θεού είναι σοφία που καλό θα είναι να βάλει ο καθένας στη ζωή Του, αν θέλει να ευτυχίσει στη γη αλλά και στην αιωνιότητα.