Ευπιστία: δυσπιστία

"Ακούστε, ω κουφοί, κι ανοίξτε τα μάτια σας ω τυφλοί, για να δείτε". Ησαΐας 42: 18 

"Άπιστοι: οι πιο εύπιστοι".   Μπλαίζ Πασκάλ, Στοχασμοί - Απόσπασμα 210 

 Μέσα στη λιτότητά του, αυτός ο παράδοξος στοχασμός εκφράζει μια πραγματικότητα που τη διαπιστώνουμε σχεδόν καθημερινά.

Γνωστοί και σπουδαίοι άνθρωποι διακήρυξαν δημόσια την απιστία τους για την ύπαρξη του Θεού και την αμφισβήτησή τους για έναν επέκεινα θεϊκό κόσμο. Και μαζί μ' αυτούς, πόσοι άλλοι αρνούνται καθημερινά έστω και την πιθανότητα να υπάρχει Θεός και αιώνια ζωή. Παρ' όλα αυτά δεν διστάζουν να διαβάσουν με ζήλο το ωροσκόπιό τους ή να συμβουλευτούν τον τάδε αστρολόγο σχετικά με το μέλλον τους.

Μέσα στον τόσο υλιστικό κόσμο μας, πολλοί είναι επίσης αυτοί που εμπιστεύονται τυφλά τους γκουρού, των οποίων η πνευματιστική επιρροή καταλήγει ν' ελέγξει τα σώματα και τα πνεύματά τους. Όλοι έχουμε γνώση τέτοιων περιπτώσεων και η αλήθεια είναι ότι μένουμε με την εξής απορία: Πώς είναι δυνατόν να απορρίπτει ο άνθρωπος το Θεό με το πρόσχημα ότι δεν Τον έχει δει κανείς; Πώς υποστηρίζει ότι η ύπαρξή Του δεν είναι παρά  μια πραγματιστική, φανταστική σύλληψη προς παρηγοριά των αδυνάτων ή ακόμα δημιούργημα ενός ανθρώπινου θρησκευτικού κατεστημένου; Πώς τέτοιες αντιλήψεις, που χαρακτηρίζονται από βαθιά απιστία για την ύπαρξη του Θεού, συμπορεύονται με μια παράδοξη πίστη και εμπιστοσύνη σ' ένα σωρό άλλες θεωρίες, εικασίες και συστήματα; 

Μήπως θα ήταν καλύτερα αν παραδεχόταν κανείς ότι αυτό θέλει να πιστεύει η καρδιά του γιατί  αυτό ουσιαστικά αγαπά; Η μελλοντική κρίση, την οποία ο αμετανόητος άνθρωπος μια μέρα θα υποστεί, δεν σχετίζεται απλουστευτικά με την παρακοή κάποιας λίστας χριστιανικών κανόνων, ούτε με τη διάπραξη κάποιων αμαρτημάτων. Η κρίση που θα αντιμετωπίσει το δημιούργημα του Θεού πηγάζει άμεσα από την ανθρώπινη απιστία, ανυπακοή και αμαρτία. Γιατί εύκολα πιστεύουμε οτιδήποτε, αλλά όταν πρόκειται για το Θεό εκεί εξαντλούμε όλη μας τη λογική επιχειρηματολογία με μια εφευρετικότητα και επιμονή που εκπλήσσει. Ο Χριστός, γνωρίζοντας την ανθρώπινη, πονηρή καρδιά  μας είπε: "Αύτη είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως για το λόγο ότι τα έργα τους ήσαν πονηρά. Επειδή όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του". (Ιωάννης 3:19-20)

 

Μήπως μισείς το φως και βρίσκεις δικαιολογίες        

που βολεύουν το σκοτάδι σου;

Ποιος θα βγει χαμένος απ' αυτό;

Το φως πάντως όχι...