Υποδέχομαι τον άλλον

" Κι εσάς, που ήσασταν νεκροί, εξαιτίας των παραβάσεων και των αμαρτιών, ζωοποιήσε, μέσα στις οποίες κάποτε περπατήσατε , σύμφωνα με το πολίτευμα του κόσμου τούτου, σύμφωνα με τον άρχοντα της εξουσίας του αέρα, του πνεύματος, που σήμερα ενεργεί στους γιους τής απείθειας". Εφεσίους 2: 1-2

Μέσα στον κόσμο μας που τον θεωρούμε πολιτισμένο, οφείλουμε ν' αναγνωρίσουμε ότι ο ρατσισμός και η διάκριση μακράν απέχει από το να έχει εξαλειθφεί. Πίσω από τη λέξη "ξένος" κρύβεται μια αντίληψη που δυσκολεύεται να αποδεχτεί, να κατανοήσει και κυρίως να βοηθήσει κάθε άνθρωπο που εμείς θεωρούμε  διαφορετικό: το μετανάστη, το φτωχό, τον περιθωριακό, τον άστεγο, τον ανάπηρο...Για να τον υποδεχτώ θα πρέπει να αφήσω στην άκρη τις διακρίσεις και να τον θεωρήσω ως πλησίον μου. Δεν χρειάζεται να έχω διαβάσει το ευαγγέλιο  για να καταλάβω ότι αυτός ο ξένος έχει την ίδια αξία με μένα και ότι θα έπρεπε να βρίσκω φυσιολογικό να τον αγαπήσω και να τον δεχτώ.

Το ευαγγέλιο σίγουρα πάει πολύ πιο πέρα. Μας δείχνει ότι η αξία κάποιου δεν εξαρτάται από την προσωπική του ιστορία, το παρελθόν του, την οικογένεια, τις σπουδές ή τα χρήματά του. Η αξία του ανθρώπου έγκειται στο ότι πλάστηκε σύμφωνα με την εικόνα του Θεού και αγαπιέται από το Δημιουργό Του σαν ένα μοναδικό πλάσμα.

Το ευαγγέλιο δείχνει επίσης τον άλλο ως "πλησίον" μας, κάποιον στη θέση του οποίου θα μπορούσαμε να είχαμε βρεθεί. Κάποτε ήμασταν εχθροί του Θεού και περπατούσαμε στις πονηρές μας επιθυμίες, ζούσαμε "χωρίς Χριστό... ξένοι από τις διαθήκες της υπόσχεσης, μη έχοντες ελπίδα και ήμασταν στον κόσμο χωρίς Θεό". (Εφεσίους 2:12) Ενώ όμως ήμασταν ξένοι για το Θεό, Αυτός μας δέχτηκε και μάλιστα μας υιοθέτησε.

Όταν βλέπουμε τον "ξένο" ας θυμόμαστε ότι ο Θεός τον αγαπά με την ίδια αγάπη που αγάπησε και μας και ότι έδωσε τον Υιό Του για τις αμαρτίες όλων μας. Αν είμαι  αληθινός χριστιανός γνωρίζω ότι όταν ασχολούμαι με τον άλλον φανερώνω λίγη από τη θεϊκή αγάπη και συγχώρεση.  Και καθώς τον βοηθώ και συμπαραστέκομαι στις ανάγκες του, υλικές, ψυχικές αλλά και πνευματικές, εκφράζω έμπρακτα το έλεος που εγώ πρώτος δέχτηκα. Είθε η αποστολή μας, ως χριστιανών στη γη, να στοχεύει να ελευθερώσει τους συνανθρώπους μας από τα πνευματικά τους δεσμά  αλλά και  ν' ανακουφίσει τις υλικές τους ανάγκες.