Ένας πολύ συχνός κίνδυνος

Ένας πολύ συχνός κίνδυνος: η σκλήρυνση της καρδιάς.

"Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και αγωνίζεσαι για πολλά, εντούτοις, για ένα υπάρχει ανάγκη". Λουκάς 10:41

Ένας Γάλλος μεσαιωνικός φιλόσοφος έγραψε πριν περίπου οκτώ αιώνες τα εξής λόγια: "Πολύ φοβάμαι ότι ανάμεσα σε τόσες πολυάριθμες ασχολίες η καρδιά σας θα σκληρυνθεί, σε σημείο ώστε να μην αισθάνεστε πλέον θλίψη που δεν θα μπορείτε να γευτείτε την αγάπη του Θεού. Να είστε συνετοί και να μάθετε να "μην εκτελείτε" για λίγο τις πολλές υποχρεώσεις σας, αν θέλετε να μη σας  απορροφήσουν ολοκληρωτικά και έτσι να σας οδηγήσουν σιγά σιγά εκεί που δεν θέλετε να πάτε. Πού; θα με ρωτήσετε ίσως. Στο να σκληρυνθεί η καρδιά σας, θα σας απαντήσω. Η σκλήρυνση αυτή είναι μια άβυσσος όπου κανείς έχει ήδη βυθιστεί μόλις παύσει να αισθάνεται φόβο. Αφορά μια καρδιά κλειστή στο φόβο του Θεού και τη συμπάθεια προς τους άλλους ανθρώπους. Το να αναλώνεται και να αργοπεθαίνει κάποιος  μέσα στις δραστηριότητές του δεν αποσκοπεί παρά στο να βασανίζει το πνεύμα, να εξαντλεί την καρδιά και μη συνειδητοποιεί τη χάρη του Θεού".

Εκπληκτικά επίκαιρο, θα έλεγα. Και δεν αφορά μόνο εκείνους που τρέχουν αδιάκοπα με μοναδικό στόχο να πραγματοποιήσουν μια κρυφή επιθυμία αναγνώρισης, εξουσίας, επιτυχίας. Ακόμα και αυτοί που είναι ευαίσθητοι στις ανάγκες των άλλων, που αισθάνονται συνέχεια ένα κάλεσμα σε βοήθεια προκειμένου ν' ανακουφίσουν με τον καλύτερο τρόπο τη θλίψη που τους περιβάλλει, διατρέχουν παρόμοιο κίνδυνο. Να βρεθούν και οι μεν και οι δε εγκλωβισμένοι σε τέτοιες πιεστικές, εξουθενωτικές καταστάσεις που θα διαρρήξουν το ψυχικό τους κόσμο, θα κατακερματίσουν τις δυνάμεις τους και θα τους αποκόψουν από την αναζήτηση και την επικοινωνία με το Θεό. Ένα πολύ φορτωμένο πρόγραμμα, μεγάλες ευθύνες, μια αδιάκοπη ανταπόκριση σε ουσιαστικές αλλά και ανούσιες ανάγκες, η τάση να τα προλάβει κανείς όλα και να τα διεκπεραιώσει άψογα... Όλα αυτά και πολύ περισσότερα κουράζουν την καρδιά, κάμπτουν τη θέληση και εξαντλούν τη διάθεση.

Αν δεν θέλουμε να βρεθούμε παγιδευμένοι μέσα σ' ένα φαύλο κύκλο που σκοπό έχει να νεκρώσει τη ψυχή μας, ν' αμβλύνει την πνευματική μας διαύγεια και να σκληρύνει την καρδιά μας, ας περιορίσουμε τη μοντέρνα τάση μας- που δεν είναι τελικά καθόλου μοντέρνα- να τρέχουμε ακατάπαυστα δεξιά και αριστερά σε ό,τι μας προστάζουν οι καιροί και το μυαλό μας. Ας ιεραρχήσουμε με σύνεση τις προτεραιότητές μας και ας δώσουμε επίσης χρόνο για ό,τι πραγματικά θα μείνει αιώνια: η σχέση μας με το Θεό.